పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/266

260

సకలనీతికథానిధానము

సీ.⁠

తరుకోటరంబున దానవితనసుతు         లాహార మడుగ నిట్లనియె నెల్లి వరపతికినిఁ బుట్టు శిరమున నొకనొప్పి         యది వైద్యులకు నసాధ్యంబు గాన నేర్చిన దలనెల్ల నెయ్యంటి కాపుఁచు         శ్రుతులందు నులివేఁడి ఘృతము వోయ శమియించు వేకున్న జచ్చుఁ గావునఁ బ్రేత         బలి చేతు రందులఁ గలుగు భుక్తి

⁠

⁠

యనుచుఁ జెప్ప నూరుజాంగన విని యంత వేఁగుటయును వైద్యవేషమునను బురము సొచ్చి నృపతిపరిజనాహూతయై మెలఁత నొప్పి మాన్చి మేలు వడసి.

⁠ 51

క.⁠

ఆనగరికి నాత్మేశుఁడు దీనారక్రయత నరుగుదెంచిన గని యా మానినియుఁ గలసె నివివో మానినులకు నత్తవారిమంచిగుణంబుల్.

⁠ 52

వీరభద్రభూషణము:⁠

ఆకళింగదత్తు పుత్రి యాదితేయ కాంతచే నాకధాక్రమంబు వించు నబ్జనేత్ర నీపతిన్ నాకుఁ జూపుమన్న శ్రీదనందనుండు మత్ప్రియున్ నీకు నెట్లు చూపవచ్చు నీవు కన్యవో సఖీ!

⁠ 53

క.⁠

అని చెప్పి ప్రొద్దుగూఁకిన జనియె మయపుత్రి యంత సౌధాగ్రమున వనిత వసియించి యభ్రము గనుఁగొనఁ బొడఁగట్టె నొక్కఖచరుఁడు మింటన్.

⁠ 54