అయోధ్యాకాండము
355
వనవాస మొనరించి - వచ్చెద నీదు
పనుపు చేసెదఁ దీర్చి - పదునాలుగేండ్లు"
అనియెంత వేఁడిన - నడలుచు లేటి
యనువునఁ దొడక పొ - మ్మని తపింపుచునుఁ
దెలివి చాలని తల్లి - దెసచూచి చాలఁ
గలఁగుచు రాముఁడు - కన్నీరు రాల
కరుణ వెంపునఁ బోవఁ - గాఁ గాళ్లురాక
తెఱఁగేది లక్ష్మణుఁ - దేఱి చూచుచును
చెదఱుఁ గుత్తుకతోడ - సీతావరుండు
మదిచిక్కఁబట్టి తా - మఱియు నిట్లనియె. 2740
“అమ్మ! యీరాజు గ - లంత గాలమును
నెమ్మదియేఁగాక - నెగులేల మనకు?
భరతుండు సద్ధర్మ - పరుఁడటమీఁద
పరిచర్య సేయునీ - పట్టున మిగుల
కానల కే నేఁగఁ - గడుం జింతనొందు
మానవనాథు నే - మఱకుమీ నీవు?
అతివ లేమేమి పు - ణ్యములు చేసినను
పతిసేవ సేయు శో - భనములు లీలేవు
పెనిమిటిఁ గొల్వక - పెక్కుధర్మంబు
లొనరింపఁ బాపంబు - లొందు నింతులకు 2750
మగఁడె దైవముగాని - మఱి దైవమనుచు
మగువలకే యాగ - మములఁ బేర్కొనరు
ప్రాణవల్లభుఁ డిహ - పరసౌఖ్యదాత
యేణాక్షులకుఁ గాన - నీతరంబులేల?
వల్లభునకుఁ గాని - వనితపుణ్యంబు
