354
శ్రీరామాయణము
సౌమిత్రి నూరార్చు - సమయంబునందె
రామునిఁ జూచి ధా - రాళంబుగాఁగ
కన్నుల వెన్నీరు - కాలువల్ గట్ట
సన్నుతశీల కౌ - సల్య యిట్లనియె.
—: రాముఁ డడవులకు బోవ కౌసల్య యంగీకరించుట :—
"రామ! నాకును దశ - రథునకుఁ బుట్టి
యేమేర నీవుంఛ - వృత్తి నుండెదవు?
నినుఁగానలకుం బంపు - నృపతి నెవ్వారు
కనికొల్చి నమ్మియే - గతినుండువారు
ధరణీశు సత్యమై - తన యదృష్టంబు
దరమించె నిన్నుఁ గాం - తారవీథులకు
"రాకుమీవన" వెంట - రాకేలయుందు
నేకైవడిఁ దరింతు - నీశోకజలధి 2720
కన్నతల్లినిఁ కాని - కైకచే నేల
నన్నొప్పగించి గా - నలకు నేఁగెదవు?
వలదంచు" మిక్కిలి - వాపోవఁ జూచి
తలఁకక రఘుకులో - త్తముఁ డిట్టులనియె.
"ఓయమ్మ! నావెంట - నుగ్రాటవులకు
నీయెడ నీవురా - నృపతి ప్రాణములు
నిలుప నేరఁడుగాన - నీయట్టి సతికిఁ
దలఁప వచ్చునె యీయ - ధర్మవర్తనము
రాజుఁ బోషింప ధ - ర్మము గాదటన్న 2730
