330
శ్రీరామాయణము
పట్టంబుఁగట్టుము - భరతుని కన్న
నిట్టిరాజ్య సుఖంబు - లేఁటికినాకు
నతనికినై ప్రాణ - మైన యేనిత్తు
నితరునిగా నన్ను - నిట్లరచేసి
నీవు వల్కినమాట - నెమ్మదిలోన
నావదిన్నటుల ఖే - దావహంబయ్యె
నేమి యిమ్మన్న నే - నియ్యనే యతఁడు
సామాన్యుఁడే ప్రాణ - సదృశుండు నాకు 2130
యేలమ్మ! యిందుకై - యింతప్రయత్న
మీలీల నొప్పింతు - రే మహీవిభుని
సేదదేర్పుము నన్పుఁ - జేపట్టి రాజు
ఖేదంబు మాన్చి యం - కిలి నొందనీకు
అమ్మ! పోయెద దండ - కారణ్యమునకుఁ
బొమ్మన వలవదీ - భూపతి నన్ను
నీవుపల్కుట చాలు - నిక్కువంబ"నిన
నా వేళ సంతోషి - తాత్మ యై పలికె.
"భయభక్తు లెఱుఁగుదుఁ - బతి యెడఁగలిమిఁ
పయనమై పొమ్ము ద - బ్బర లేదు నీకు 2140
యీరాజు సిగ్గుచే - నిట్టననోడి
యూరకయున్న వాఁ - డోర్చి యింతటికిఁ
కెరలఁడు గుటికెమ్రిం - గిన సిద్ధుఁ డగుచు
తరలఁడు నను కాని - దాసిఁగా జేసి
నినునంప భరతుని - నేఁబిల్వనంపి
తనపూన్కి చెల్లించు - దనుక నీరాజు
