310
శ్రీరామాయణము
నిక్కడికినిఁ బిల్చి - యేఁ జూచుచుండఁ
గ్రక్కున రామునిఁ - గానల కనుపు
భరతునిఁ బిలిపించి - పట్టంబుగట్టఁ
గరుణించి ముద్ర యుం - గర మిమ్ము నాకు
పగదీర్పు"మను వేఁడి – పలుకు గర్ణములఁ
బొగలెచ్చ ములుకులఁ - బొడిచినం గెరలు
తురగంబు గతిఁ గైక - తోఁ దొట్రుపడుచు
నరపతి చాల దై - న్యమున నిట్లనియె.
“ఏల యిట్లాడెద - వేనోర్వఁజాలఁ
జాలు మన్నింపు మ - జ్ఞానంబు గప్పె 1640
తెలివియుఁ దప్పె నెం - తే సొమ్మసిలుచు
నిలువ నేరదు మేను - నిమిషమాత్రంబు
మారాముఁ జూడంగ - మనసయ్యె నిపుడు
మీఱి వాకొనకు మే - మియు నింకమీఁద”
అనుచుఁ గన్నులు మూసి - యంతరంగంబు
తన యధీనము గాక - తలఁకుచున్నంత
యరుణోదయమునంది - యల వసిష్ఠుండు
సరయువునకు నేఁగి - స్నానం బొనర్చి
నందఱు శిష్యులు - నభిషేకవస్తు
బృందంబుతోడ సం - ప్రీతి నేతేర 1650
సుందరాలంకార - శోభితం బగుచు
బృందారకపురంబు - పెంపు రెట్టించు
నగరంబు సొచ్చి యా - నరనాథచంద్రు
నగరు ప్రవేశించి - నాల్గువాకిళ్లు
చొచ్చి పోవ సుమంత్రుఁ - జూచి "యేమిటకు
