అయోధ్యాకాండము
309
కైవసంబయి బలి - గట్టు వడ్డట్టు
నేమియు నన లేక - యెంత లేదనుచు
నామాటఁ బలుక స - మర్దుండుఁగాక
చంచలహృదయుండు - సత్యాపదేశ
వంచితాత్మకుండు వి - వర్ణముఖుండు 1610
నై కాఁడిమ్రాఁకుతో - ననడు హంబున్న
జోకఁ దప్పించుకో - చొప్పేమిలేక
యతిశయదుఃఖంబు - నంది యాధర్మ
రతుఁ డిట్టులనియె నా - రమణి నీక్షించి.
"అగ్నిసాక్షిగఁ బెండ్లి - యాడిన నిన్ను
నగ్నిఁగ్రాగిన చని - యటులఁ జేవిడుతు?
భరతుని నిట మున్న - పారవైచితిని
హరిహరి! యెంత సా - హసము చేసితిమి
అల వసిష్ఠాదు లీ - యభిషేకమునకుఁ
బిలువ వత్తురు రవి - బీరెండ గాసె 1620
అభిషేకవస్తు స - మస్తసామగ్రి
నభిమానధనుఁడు - నా యగ్రనందనుఁడు
రాముఁడు విడ నుత్త - రక్రియల్ దనకు
నేమించి కామించు - నీపూన్కి చేత
ఆరాము భాగ్య మి - ట్లగుటకు బొక్కు
పౌరుల శోకమేఁ - బరికింపఁజాల"
ననునంత ప్రొద్దు జా - మయ్యె నవ్వేళ
కినిసి కైకేయి శం - కింపక పలికె.
“అనఘ! విషప్రాయ - మైన యీమాట
యననేల నా హృద - యము చూచుకొఱకు 1630
