306
శ్రీరామాయణము
బరమపావను నీతి - పరు సత్యసంధు
రాముని కనుఁబ్రోల - ప్రాణముల్ చనక
యీమేన నిందాక - యెససియున్నపుడె
యేమేమి చూతునో - యేల పెంచెదవు!
వామాక్షి! లోకాప - వాదంబు తనకు
చాలించవే”యని - చాల శోకమున
నాలిమాటలకు లో - నై విలపించ 1540
జనపతి కవసాన - సమయంబు వచ్చె
నని తెల్పుగతిఁ గ్రుంకె - నర్కబింబంబు,
దశరథు చిత్తవృ - త్తము ధాత్రికెల్ల
విశదమౌ కరణిఁ బ - ర్వెను తిమిరంబు
సాంద్రకళావిలా - సముల సంపూర్ణ
చంద్రుఁ దెచ్చియు - రామచంద్రుఁ దలంపు
జనపతి యాహ్లాద - సహితుండు గాక
మనసును సత్యంబు - మల్లుఁబోరాడ
వెడమతియై మిన్ను - విఱిగి పైఁబడిన
వడుపున నేమియు - వాకొనలేక 1550
దిక్కులు గగనంబుఁ - దేఱికన్గొనుచుఁ
గక్కసంబున రోగి - గతి నారటించి
"ఓరాత్రి! నీవు మా - యూరిలోఁ దెల్ల
వారకి ట్లుండంగ - వలెఁ జుమీ" యనుచుఁ
గరమెత్తి మ్రొక్కుచు - "కైకేయి! మొగము
పరమపాతకము చూ - పకుమీ" యటంచు
దీనుఁడై "చిత్తంబుఁ - ద్రిప్పవే చెలియ?
చానోప" ననుచు నం - జలి ఘటింపుచును
