174
శ్రీరామాయణము
పొమ్మన్న గోపించి - పోకత్రిశంకుఁ
డమ్ముని సుతులతో - నంజక పలికె. 4190
“గురువుగాదని పల్క - గురుపుత్రులయిన
స్థిరమతి నామాట - చెల్లించవలయు
నందరుఁ గాదన్న - నవ్వలమాకు
మందయి వోయిరె - మౌనిశేఖరులు
వేఱెయొక్కరిఁజేరి - వేడి నా మఘము
తీఱుతు మీరు చిం - తిలిచూచుచుండ”
నన విని శక్తి ము - న్నగువారలెల్ల
జననాథుఁజూచి - "యాచార్యాంతరంబు
చండాలుఁడేకాక సలుపునె? కాన
చండాలుఁడవుగమ్ము - చను” మంచువారు 4200
శపియించు నంత త్రి - శంకునిమేన
నపుడ చండాలత్వ - మావేశమయ్యె.
నల్లనిదేహంబు - నలఁగినచీర
పల్లవెంట్రుకలు కం - బళివలెవాటు
యినుపసొమ్ములు మేన - నెఱ్ఱగందంబు
గునుకులేనడ మట్టి - కుళ్లాయి నీలి
దట్టియు కేలిబె - త్తపుబొందెకోల
పట్టినకొఱడును - పంగనామములుఁ
గనుపట్ట యెవ్వరిఁ - గనిమ్రొక్కులిడుచు
మనసులోనొదుగుచు - మత్తాయి గొనుచు 4210
పౌరుల మంత్రులఁ - బాసిపోవుటయు
వేఱొక్కటను దిక్కు - వెదకినలేక
వచ్చియల్లంత వి - శ్వామిత్రుఁగాంచి
