బాలకాండము
127
శాశ్వతంబగు కీర్తి - సవరింపఁబూని
యశ్వమేధము సేయ - నాత్మలో దలఁచె."
అనవిని దీప్తాన - లార్కసంకాశు
మునిఁజూచె పల్కె రా - ముఁడు సంతసమున,
“మాకులంబునఁబుట్టు - మానవాధిపుల
శ్రీకరచరితముల్ - చెవి నాలకింప
సంతసంబయ్యె నా - సగరువృత్తాంత
మంతయు నెఱిగింపు" - మన మౌనిపలికె
ప్రాలేయనగ వింద్య - పర్వత సంధి
నాలింపుభూమి యా - ర్యావర్తమండ్రు. 3070
అచ్చోటమఘము సే - యఁగ నియమించి
వొచ్చమ్ము లేని య - శ్వోత్తమంబేర్చు
బలముతొ నస్త్రాస్త్ర - పాణియై వెంట
నల యంశుమంతుఁ బొ - మ్మని విడిపించి
దీక్షితుండై యుండ - దేవేంద్రుఁడలిగి
రాక్షసుఁడై యశ్వ - రత్నంబుఁబట్టె
మాయచే హరియింప - మది సగరుండు
సేయుతెఱంగేది - చింతిల్లుచుండఁ
బలికిరి ఋత్విజుల్ - పర్వకాలమునఁ
దొలగించు గుఱ్ఱపు - దొంగను వెదకి 3080
పట్టి తెప్పించ నీ - పట్టున యాగ
మెట్టును కొఱతయౌ - నింతియె కాక
యజమానునకు హాని - యగుఁగాన తగిన
ప్రజనంపి నీయాగ - పశువుఁదెప్పింపు"
మనవుఁడు తనయుల - నరువదివేల
