61
శ్రీరామాయణము
ధరణిఁ గైకొమ్మన్న - ధారుణీసురలు
గురుఁడును ఋశ్యశృం - గుఁడునున్న యెడకు1470
వచ్చి తెల్పినవారి - వారికింబంచి
యిచ్చి వారలఁ దని - యించిన యపుడు
కోరెడువారికిఁ - గోటిరొక్కంబు
భూరిగా నొసఁగ న - ప్పుడు పేదయొకఁడు
జనపతి చేతిప - చ్చలకడియంబు
గని వేఁడ నవ్వు మొ - గంబుతో నొసఁగె
నందరకపుడు సా - ష్టాంగంబుఁ గాఁగ
వందనం బొనరించు - వసుధేశుఁ జూచి
దీవెన లొసఁగ భ - క్తిని ఋశ్యశుృంగు
భావించి యిట్లని - పలికె నవ్విభుఁడు. 1480
తనయుల వేఁడితి - తాపసవర్య
నినుపుత్రుల నొసంగి - నెగులు వారింప
తాను తురంగమే - ధము సేయుటెల్ల
మౌనీంద్ర నినుఁబిల్వ - మతియించి సుమ్ము
నినుఁ దోడితెచ్చుట - నిజముగాఁ దనకు
తనయుల వేఁడ - చిత్తము గల్గిఁ సూవె
ఆలస్య మేల? య - య్యత్నంబు చేసి
మేలెంచు మనిన న - మ్మేధావి యనియె
ధారుణినాథ! యా - ధర్వణమంత్ర
వారముల్ గలవంచు - వలనఁ జేయింతుఁ1490
బుత్రకామేష్టి యి - ప్పుడ యందువలన
బుత్రులఁ బడయుము - పుణ్యవర్తనుల
ననుచు బుఁత్రేష్టి సే - యఁగ హోమకుండ
