6
రా ణా ప్ర తా ప సిం హ చ రి త్ర
చెడు దేవాలయ లింగముల్ పెఱికి గజ్నీ సౌధ సందోహ మె
క్కెడు సోపాన చయంబుఁ జేసె విహితుల్ కీర్తింప వేభంగులన్. 23
మ॥ అనయోత్సాహముతో మహమ్మదు చలంబారంగ సౌరాష్ట్రమం
దున విచ్చేయుచు సోమనాధపుర మందున్ సోమనాధేశ్వరా
దినిలింప ప్రకర ప్రపూజ్యమగు జ్యోతిర్లింగ సంఘాతమున్
దునియల్ చేయుచు ద్రవ్యరాసులను దొంతుల్ దొంతులుక్ జేకొనెన్
సీ॥ భువన వీరసమూహమున మేటి యితఁడంచు
యశ మొందఁ గనిన మహాభుజుండు
కొండపల్లెను మార్చి గొప్ప సామ్రాజ్య సం
స్థగఁజేయు రాజతంత్రజ్ఞమౌళి
కన్నకొడుకునైనఁ గడికండలుగఁ జీల్చి
ధర్మంబు నిలుపు నుదారబుద్ధి
విశ్వకళాశాల వెలయించి దేశదే
శముల విద్యను బెంచు జ్ఞానమూర్తి
గీ॥ కవుల పాలిఁటి ముంగిటి కల్పకంబు
విగ్రహారాధనము పైన వెగటు వలన
గజిని మహమదు దండెత్తెఁ గాక యున్న
నంతవాఁడెట్లు జనహింస కనుమతించు25
గీ॥ ఇటులు పండ్రెండు మార్లు దండెత్తి వచ్చి
ధన కనక వస్తుతతిఁ గొని చనుటె కాని
భరతఖండంబు శాశ్వత వాసముగను
జేయఁదలపక నిజసీమఁ జేరుకొనియె.26
-: ఘోరీ మహమ్మదు యాత్రలు :-
ఉ॥ ఆకడగండ్లు వాసి, భరతావని కొంతకుఁ గొంత కోల్కొనన్
బోకయమున్నే వేఱొక రిపుండు మహమ్మదు పేరివాఁడు ఘో
రీకులుఁ డాత్మవాహినులు క్రిక్కిరియంగను గోరుచుట్టుపై
రోఁకటిపోటునాఁ బ్రళయ రుద్రుని కైవడి వచ్చె నుధ్ధతిన్.27
శా॥ ఆకాలమ్మున సార్వభౌముఁడయి యార్యావర్తమున్ బృధ్విరా
జేకచ్ఛత్రముగాఁగ నేలె నతఁడయ్యింద్రాత్మజున్ బోలె సు
శ్రీ కల్యాణ పరాక్రమోన్నతుఁడు ఘోరీవంశజున్ దాఁకి చీ
[1]కాకై పాఱఁగఁజేసె దత్ప్రబల సేనానీకమున్ బల్మరున్.28
గీ॥ చేరి హమ్మీర గంభీర సింహ నృపులు
కాకసస్ పర్వతమునుండి కాశిదాఁక
నూటయెనమండ్ర క్షితిపుల మాటమాత్రఁ
బిలుచుకొని వచ్చి పృధ్వీశుఁ గొలుతు రెపుడు.29
[2]మ॥ అతితేజోబలధాముఁ డా సమరసింహశ్మీతలేంద్రుండు వం
దిత నానాజనపాలలోకుఁడగు పృధ్వీభర్తకున్ సోదరీ
- ↑ కాకై పాఱఁగజేయ సైన్యముల నాయత్తంబు చేసెన్వడిన్.(1958)
- ↑ Samarasimha proceeded to Delhi. His arrival at Delhi is hailed with songs and
joy as a day of deliverance. Prithwi Raj and his court advanced seven miles to meet
him and the description of the king of Delhi and his sister and the chiefs on either
side wbo recognize ancient friendship is most animated. Samarsi reads his brother-
in-law an indignant lecture on his unprincely inactivity and throughout the book
divides attention with him.
In the planning of the campaign and march towards the Caggar, to meet the foe. Samarsi is consulted and his opinions are recorded. The bard represents him as the Ulyses of the host; brave cool and skilful in the fight, prudent wise and eloquent in council, pious and decorous on all occasions; beloved by his own chiefs and reverenced by the vassals of the chohan. In the line of march no augur or bard could better explain the omens, none in the field could better dress the squadrons for battle, none guide his steed or use his lance with more address. His tent is the principal resort of the leaders after the march or in the intervals of battle, who were delighted by his eloquence or instructed by his knowledge. On
the last of three days desperate fighting Samarsi was slain together with his son Calyan and thirteen thousands of his household troops and most renowned chieftains. His beloved Pritha. on hearing the fatal issue, her husband slain, her brother captive, the heroes of Delhi and Chittor asleep on the banks of Caggar' in the wave of the steel, joined her lord through the flame.
"Annals of Mewar."
