200 వ. అది యట్లుండనిండు. దేవీ భాగవతము క. జగదీశ్వరి స్వప్నంబున నగపడి ప్రేరేప నిచటి కరుదెంచితి నేఁ దగ దేవికరుణ యుదయిం | పఁగ నవ్విన నాపచేలు పండకయున్నే. 1 తే.గీ. కురువఁబోయెడి కూర సొం పడుగనేల నేమి కానున్నదో చూత మిండఱమును దేవి నాపాలఁ గల్గెనే వేపు రవని పాలకులు వచ్చియును నన్నుఁ బట్టలేరు. ค F క. డైవాధీనుఁడనై నే నీ విధమున నున్నవాఁడ నేమైననుఁగా నీ పిచ్చునవీయ వచ్చు. గోవునదియ పోవు రిత్తఁబోవఁగ నొల్లు. BOX X08 వ. ఇట్లు చెప్పిన సుదర్శను మాటలు వినిన యజ్ఞులగు కొందరు అబ్బా ! యిబ్బాలున కెంత సిబ్బరంబని యబ్బుకంపడి యిట్లనిరి. తే.గీ. నీవు చెప్పినయస్యనూ నిక్కు వంబు | అయిన నుజ్జయినీనాడుఁ డతరి చందఁ గాచుకొనియున్నవాఁడు ఓ కాపుగోరి | చెప్పతమి యిచ్చపెంబడిఁ జేయు మనల. ఉ. సత్యము మీద స్నేహమునఁ జక్కటి సెప్పుట యుక్తమేకదా నృత్యయ మేమియున్నదని యావెద లోకమునందు మృత్యురా హిత్యము నొందువారు కలచే యెక్క దేవ్వనిచేత నెవ్వఁడే కృత్యమున న్నశించు నది మెల్లను జేయును గాల కర్మముల్, క. సంచితమును ప్రారబ్ధంబంచును నాగామియంచు నాత్మవిములు దా రెంచిన త్రివిధముగా స య్యంచిత కర్మమును మానవాధిపులారా, I తే,గి కాలకర్మన్వభావసంగతుల జగము | వితతమాలను మానుషకృతము నడ్యువ దైవమేనియు నేరఁడు దాని కొలుకు నేర్పడిన కాల మది సంభవించుదనుక. క. ఎస్ సింగముచే జనకుడు 1 మరిపై యుధాజిత్తుచేత మాతామహుఁడు కా వడిఁజచ్చు రక్షితుఁడు భువి : విడిసి యరక్షికుఁడు బ్రతుకు వేయేండ్లు దగ౯. సీ. పూర్వాకంబరీ పుణ్యమో పాపమో భోగింప కూటకేపోదునుండు తాను చేసినవానిఁ దాన భోగింపుడు దుఃఖింప నండేమి దొరుకు వృధయ తన కర్మఫలయోగమునఁ గీడు వాటిల్లఁ బరలతో సల్పుండు పగవహించు పై రంబు శోకంబు భయమే నెఱుంగక చనుదెంచినాఁడ నిశ్శంకమతిని తే.గీ. నాకు భయమేమి యిప్పు దేకాకిననుచు నెంచజేందరు పలుగాకు లిందు మాల కాలై యనిపేటలై కడకుఁ గాంధీ ॥ శ్రీకు లయ్యెదరో దేవిచేత బిరప. తే.గీ. ఆ యుధాజిత్తు పై నాకు నాలుకలేదు చెరిగి నామీద నయ్యుధాజిత్తునకును నలుకయేటికి నూఱకే కలిగెనేని । ఫలమనుభవింప కంతంతఁ బారఁదరమె. g f
