136
శ్రీ దేవీ భాగవతము
వ. వచ్చి యుత్తంకుండు రాజు నధిక్షేపించుచుఁ దన యిష్టంబు కొనసాగించుకొను తలంపున
భూపతిం జూచి యిట్లనియె.332
క. కీలెఱుఁగని రాచరికం బేలా సమయంబెఱింగి యెయ్యది సేయం
బోలు నది సేయఁడే భూ పాలకుఁడా కాడు ధేసుపాలకుఁడుజుమీ.333
తే.గీ. ఐనవారల కాకున గానివారలకును గంచానఁ గుడుపుదేలా నృపాల
మిత్రుఁ డెవ్వాడొ తనకును శత్రుఁ డెవఁడొ కనపు లబలబ దిబదిబల్ కావె తుదకు.334
క. గ్రుడ్డెద్దు చేనఁబడిన ట్లడ్డంబెడ్డములపోవు నతనికి నేలా
గొడ్డాసయు బిడ్డాసయు | దొడ్డదొరవు కలరె నీకుఁ ద్రోవలు చెప్పన్.335
క. పగఁదీర్చుకొననివానిది మగతనమో యాడుదానిమాడ్కిని గాజుల్
తగఁదొడిగించుక ప్రొయికడఁ | బొగకోరిచి వంటఁజేయ బోలదె నృపతీ.336
వ. అనిన రా జోక్కింతదడపు మారుపలుక కూరకుండి బ్రాహ్మణువచనంబులకుం గతంబు
పరికింపనేరక సందిగ్ధమానసుండై యతనిం జూచి వినయపూర్వకంబుగా మెల్లన
నిట్లనియె.337
తే.గీ. ఈ యధిక్షేపమునకు నీ వేది కారణంబుగాఁ గొంటివో కాక నాకు నెఱుక
లే దెవఁడు శత్రుఁ డే జేయలేదు ప్రతివి | ధానమెచ్చోటఁ దెలుపుమీ దానిఁగృపను.338
తే.గీ. అనుఁడు నుత్తంకు డిట్లను నవనినాధ | తెలిసికొను మింక మంత్రులఁ బిలిచి వారె
చెప్పఁగల రీవు కోరిన చొప్పుమీర దక్షకునిచేత నీతండ్రి దష్టుడయ్యె.339
ఉ. అంతట వారలం బిలచి యా నృపచంద్రుఁడు పృచ్ఛసేయఁగా
నంతయు నిక్కమే యనిన నాతఁడు బ్రాహ్మణుఁజూచి యందునన్
వింతలులేవు తక్షకుఁడు విప్రునిశాపముఁబట్టి వచ్చినా
డింతట వాని తప్పుగల దేనియుఁ జెప్పి యనుగ్రహింపుమా.340
నీ. వినుమయ్య రాజేంద్ర విప్రముఖ్యుడు కస్య పుడు నిన్నుఁ బ్రతికింప బూనివచ్చు
చుండంగఁగని తక్షకుండు వానికి నర్థ మిచ్చిపంపెను నేర మేలకాదు.
మఱియు రురుండను మౌనికుమారుండు పెండ్లాడదలచినఁ బ్రియవధూటి
పాముచేఁ గరువంగ బడియీల్గ నాతండు। బ్రతికించుకొనియె నప్పడతి దనదు.
తే.గీ. తపము పేరిమి వెండి యతండుసేసెఁ బ్రతిన జూచిన పామును బట్టి చావ
గొట్టెదనటంచు నిరీతిఁ గొంతకాల మరుగ నొకనాడు శస్త్రియై యతడు దిరుగ. 341
