ప్ర థ మ స్కం ధ ము.
91
క. ప్రారబ్ధమైనకర్మం | బేరికి శుభమేని నశుభమేని కుడువకే
తీఱునె పౌరుష మది యే | దారి నడచు నరుఁడు నట్టి దారిన పోవున్.632
తే.గీ. పుణ్యమా పురుషార్థమా భూరితీర్థ | వాసమా యేలవచ్చితి మోసమాయె
మీఁదుమిక్కిలి నృపతియై మిథిలనేలు | స్వామిదర్శనమే నా కసాధ్యమాయె.633
వ. అని శుకుండు మాటలాడకయున్నం గాంచి ప్రతీహారుం డతఁ డతిమాత్రజ్ఞానశీలుండని యెఱింగి
సామవచనంబుల నిట్లనియె.634
క. నీ పని గల్గినచోటికి | బాపరహితశాంతచిత్త పావనమూర్తీ
పోపొమ్మిఁక నాపై మది | గోపింపకు మయ్య కరుణ గోరెదనయ్యా.635
వ. అనుఁడు శుకుండు 636
మ. నిను దూషింపఁగ నేమిచేసితి వయో నింద్యంబు రాజాజ్ఞఁ గై
కొని వర్తింపఁగ భృత్యధర్మమకదా కూర్మి న్ననుం గాంచి తీ
వును నిచ్చోట నృపాజ్ఞజేసి యతఁడున్ బూజ్యుండగున్ నేను చే
సినదే దోషము లాఁతివారిగృహముల్ సేరంగ నింద్యంబకా.637
వ. అనుడుం బ్రతీహారుండు.638
క. పొనరెడి సుఖమును దుఃఖము | నన నెవ్వి సుఖంబుకొఱకునై నరుఁ డేయే
పను లొనరింపంగావలె | ననఘా! హితుఁ డెవ్వఁ డింక నహితుం డెవడో.639
వ. అనిన విని యత్యహర్షసమేతుండై శుకమహర్షి యిట్లనియె.640
సీ. సర్వలోకములందు జనులెల్ల రెండు వితాలవారని యాత్మఁ దలపవలయు
నందుఁ గొందఱు రాగు లన్యులును విరాగులై యుందు రెప్పుడు నందు రాగి
మూర్ఖచతురభేదముల ద్రివిధుండగు చతురుండు ద్వివిధుండు శాస్త్రమతుల
విను విరాగియును ద్రివిధుఁడు జ్ఞాతాజ్ఞాత మధ్యమభేద విమర్శనమున
తే.గీ. నుతిజచాతుర్యమదిరెండు మార్గములగు | యుక్తము నయుక్తమునునన నుర్వియందు
దీనిఁ దెలియుము నిశ్చలజ్ఞానమహిమఁ | జెప్పితిని నీకు నాకు దోచిన విధమున.641
వ. అనినం బ్రతీహారుం డయ్యా మీరు సెప్పిన యది నాకు బుద్దిగోచరంబు కాకున్న యది
వివరించి విశదీకరింపవే నావుఁడు విని శుకుండు మఱియు నిట్లనియె.642
క. రాగమనఁగ సంసారపు | భోగమునం దిచ్ఛ దానిఁ బొందిన నరునిన్
గ్రాగించు దుఃఖ సంతతి | సాగరమునఁ బడినవాని చందంబ యగున్.643
ఆ.వె. ధనము గలుగకున్న దారిద్య్రదుఃఖంబు ! ధనము గలిగెనేని దాచవగపు
దారలేకయున్న దర్పక దుఃఖంబు | దారగలిగియున్నఁ దనుపనేడ్పు.644
