144 ఆ ం ధ కవి త రం గి శి పుష్పలావికాజనముల పో లె నెఱసి కోవులాంగులు పువ్వులు నిrసి రేలబు 急 పరిణతాఫణిలతాపతంబుఁ Kదిసిన చినురునాఁ జెక్కు-నఁ జేయి చేర్చి కందర్పు వుదకరికరముపై జక్కన లెఱఁగెనాఁ దొడం గుచ బుట్రియ వెూపి దవనంబు పొర కలఁ గవిసిన వుంచు నాఁ బలుచని చెమట మైఁ గలసి మెఱయ గలు వ తేకులు మా_క్తికముల నీనెడిని నాఁ గన్నులఁ బౌష్పం పుఁ గణము లురలఁ గీ వేడినిట్టూర్పుగాడ్పులు విరహవహ్ని லுேலs ప్రబలంగ వలవంత చింత నొగిలి యేకతం బున్న దాని రాజేంద్రతనయఁ గనిరి లతికాగృహంబులో వనజముఖులు. చ. పలుచని చంద్రికారసము పన్న నినున్నని తేట కొమ్మెఱుం గుల తోుదల న్విదిర్చు నెలకొమ్మలకాంతి పసిండినిగ్గుతోఁ గలిపి యలంతివ న్నెనిడి కాయజునిల్పిన రత్నపు తిక న్నలువ సజీవిఁ జేసెనొకొనాఁ దగు భాతిని నాతిచూడ్కికిస్ ఉ. పూవులప్రోవులై చిలుకబోదలు కోయిలపిండుమందలై తావుల కోవులై యలివితానము గానము తానకంబునై "కా వను బండఁజాలుటc ద్రికాలముఁ గల్ల రవంబుఁ గన్నయ వనరాజి పొల్పగుఁ బురాంతిక భూముల నెల్లఁ జూడఁగన్. చ. పొడవుగ నెల్లయంగళులఁ బ్రోవులు వోసిన నూత్నరత్నముల్ కడక ననేక వేషములు గైకొని వచ్చిన యర్ధికోటికికా 蟲 愛)&T至cめ%s ereぬ7ャcX బలివెట్టదు రప్పరి వైశ్యభామిను ల్క-డపక హ_స్తకంకణ ఝాళధ్వను లొప్పఁగ నెల్లయప్పడు కౌ,
