§ 8 0 9 б о А её 274 نقا ہ ی sు హి ను' * అవి కొ"నియా" డ టు క్రీకాళహస్తిమాహాత్మ మె కాకుండ ಮಿರಿ ಹೊಣೆ:) కృతిగా ని యే వేని కృతులుగాని ధూర్జటి చే ర•చి లేము లయ్యె నే వేూయని యనువూ న ము కి లుగుచున్నది. కాని అట్టివి య్నుట్లు కుమారభూటిగాని లింగ రాజు గాది చెప్పియుండ లీగు, ఇత్వసంధులు రేఫద్వయమైతి) మొదలగు ప) యోగము లీ కావ్యమునఁగన్పట్టుచున్నవి. ఇవి కవికి సమ్మతములని యేయూహింపఁ దగియున్నది. కాని తెలియక ప) యోగించెనని తెలn పరాదు. ఈతనికి విత్వము ద్రాక్షాపాక మున మృదు పగ సంయు 3 మై యనర్గళభారతో భ_క్తిరసపూరిత మై యొప్పారుచున్నది. విశ్వాశైలి తెలియుటకై కొన్ని పద్యముల ను దా హరించు చున్నా cడ ను "కా హ స్తీశ్వర మాహాత్మ్యమందలి కథలుగూడ మనోహర ములై శివుని మహిమలం దెలుపుచు భ_క్తిరసోద్దీపకములై యొప్ప చున్నవి. వా ని సారము వ్రాయుటకు తావు చాలదు చ. పరిచితి బంధ నైపుణిన పార కళానుభవ పసక్తినా దరసవివేక సంపద సదా శుక వాక్య సుధానుభూతి '5ב-ס హర హితవృత్తి బస్ఫురదనంగర హ్యవిచారబుద్ధి న ప్పరమునఁ గామిసీజనులు పొల్లుగు యోగిజనంబు పోలికన్, ౧ఆ ਨ੍ਹਾਂ . ఓ వెజ్జీ ! సుతులందఱుం దెగిన నయ్యోదుఃఖవై coo→X酚烹” జావం బుట్టువు దీఱునే! మనము లో సంసారమున్ రోసినన్ దేవోత్తం సునిఁ బార్వతీరమణు భక్తిం గొల్వమిగా చేకుఱున్ జీవన్ము క్తియటంచుధాత్రి యుపదేశింపం బనెూదnబునకా, ౧ఆ ళా, ఈసంసార పయోధిలోనఁ బడి మే విూదీఁది దేహంబుపై నాసల్మానక తేలుచు స్మనుఁగుచుం బాణపయోణోన్ముఖా రూసoబుల్ శత సంఖ్య లోర్చితిమి దేవా మము|్మరణీంచి έΦζ, ధ్యాసౌఖ్యంబులు చాలు నిత్యసుఖ మిమ్మాయంచుఁ బార్ధించినన్ i 9 & .
