పుట:శ్రీసూర్య శతకము.pdf/37

ధాయతి ధాతపద్ధతి వియద్భువు లేర్పడఁ దొల్చునట్టి మేల్
ఱాయిస్ధితిన్ దలిర్చెడు ద్యురత్నముసారథి మీ కొలార్చుతన్.

తా. చీకటి యను అత్తను ద్రె౦చు గండ్రగొడ్డలియై, చీకటి యను నరణ్యమును దహించు గార్చిచ్చై, తూర్పు దిక్కనెడు వనితి కష్టములను తొలగించు హస్తమై, ఆకాశమును భూమిని నైక్యముసేయు బ్రహ్మ వలె నొప్పి, దివి భుషి వేఱుచేయు దివ్యరత్నమౌ సూర్యపారథి మీకు మేలుచేయుగావుత.[54]

ఉ. వానకుఁ దూర్పుగాలివలెఁ బావకకీలకు ధూమమట్లు లో
కానకు నాదిసృష్టిగతిగా ప్రతిరాశికి నోంకృతి స్థితిన్
భానుని గ్రుంకునందు నటనం బిడు శూలికి నంది నాందిలా
గై నవి నాప్తుతే ర్నడపు నవ్వినఱాత్మజుఁ డేలు మిమ్ములన్.

తా. వానకు తూర్పుగాలి రీతి, అగ్నికి పొగ యట్లు, లోకమునకు మొదటి సృష్టివలె వేదమునకు నోంకారమైన కరణి సంధ్యాకాలమున, శివుని నాట్యారంభమున నాండ్భితి సూర్యునితేరు నడపు ననూరుడు మిమ్మేలుసు గాక.[55]

ఉ. మేలిమిబండలం గలసి మించిన సూర్యుగుఱాల చాలునుం
బోలెడు పచ్చలం గొలికిపూసకు మేల్కురువిందమై స్వకీ
యాలఘుదీప్తి మేరుకుభృదాభరణం బొనరించు నమ్మహా
వ్యాళ విరోధి యన్న దవులం దిడి మీ యఘపంక్తి నెట్టుతన్.

తా. మేరువుపై రథము నడపునపుడు బంగరువన్నె గాంచి, ఆ వెనుక గుఱ్ఱములు ఆకుపచ్చని కాంతిచే నచటి బండలు ఆకుపచ్చరంగుతో నొప్పగా, తనయొక్క స్వకీయమగు కాంతిచేత మేరు పర్వతమునకు నా భరణాయమానమైన అనూరుడు మీ పాపములను బాపుగాత.[56]

చ. చిఱుతెనఁగోల బెత్తమును చేతను బట్టి గుణాల పేరి స
ప్త రుచిర కక్ష్యలం గడపి ధ్వాంతపదావళి తొప్పి తేరి ముం
దిఱపుగ నుండి నేర్పున ధరేశులఁ జూపు జగత్పభా మనో
హర దినరాజు పెద్దప్రతిహారి సదా మిముఁ బ్రోచుఁగావుతన్.