పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/481

474

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

తే.⁠

నిలిచినది గాక నే నిందు నిలువ వెఱతు ననిన దరహాసతాస్యుఁడై యన్నమోము గాంచి కృష్ణుండు పల్కె నోకామపాల చూడ సిరియందుఁ గొదువలెంచుటను దగునె?

⁠ 205

సీ.⁠

వైకుంఠపురమందు వరమృదుతల్పమై         యున్నతాకృతిని నీ వుండినపుడు హరిఁ గూడి నీమీఁద నానందముగ నుండు         నంతియ కాని ని న్నన్యుఁడంచుఁ దలఁచునె లక్ష్మి సీతాదేవి యైనప్పు         డిలను లక్ష్మణుఁడవై యెల్లయెడలఁ జరియించునపుడైనఁ బరుఁడంచు నీమీఁద         నరమర నుంచెనె యనిన సీరి

⁠

తే.⁠

నవ్వి యిట్లని పల్కె నానాఁడు సీత యన్న మాటలు మఱపురాకున్న విపుడు సిరి రజోగుణమును దలంచిన భయంబు నామదిని బుట్టుచుండునో నందతనయ.

⁠ 206

క.⁠

అని తాలాంకుఁడు పల్కఁగ విని కృష్ణుం డిట్టులనియె విశ్రవసునిపు త్త్రుని రామునిచేఁ జంపిం పను బని గలుగంగ నట్లు పలికెఁ గదన్నా.

⁠ 207

క.⁠

ఆమాటలు మఱువక యిపు డీమాడ్కిని లక్ష్మితప్పు లెన్నుచు మదిలోఁ బ్రేమయు నుంచక యరుగఁగ నీమహితాశ్రమము విడువ నేమిటి కనఘా.

⁠ 208