పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/274

చతుర్థాశ్వాసము

267

క.⁠

పరుఁడను గా దీనృపతికి గురుఁడను నన లేచి భక్తి గూర్మి యెసంగన్ సరగునఁ బద్మావతి [1]యా స్తరణము ముని కిచ్చి మ్రొక్కెఁ దాపసుఁ డంతన్.

⁠ 239

తే.⁠

వనజలోచన నీకు వివాహసిద్ధి వేగ యగుఁగాత మంచు దీవించె రాజ కన్యకామణి సంతోషకలిత యగుచు నొదిగి సిగ్గున మాటాడకున్నఁ జూచి.

⁠ 240

సీ.⁠

ఆముని పల్కె నోయమ నామీఁద నీ         కఱమఱ వలదు రమ్మనుచుఁ బిలిచి కూర్చుండ నియమించి కూర్మిమాటలను హ         స్తంబు చూపు మనంగ నంబుజాస్య పల్కె నిట్లని మునిప్రవర నాతండ్రివి         యనుచు హస్తంబు నాతనికి సాచి చూపఁగఁ జిఱునవ్వుఁ జూపు చాతాపసుం         డనియె నీహస్తాబ్జమును గనంగ

⁠

తే.⁠

శ్రీకరాంచితమైనట్టి రేఖ లలరి యమ్మహాలక్ష్మిలక్షణా లన్ని చేతి యందుఁ గన్పట్టుచున్నవి యైన నవియు నమ్మరో విను చెప్పెద నవియు నిపుడు.

⁠ 241

తే.⁠

స్వస్తికము పద్మమును ఛత్రచామరాలు యవకులిశమత్స్యశంఖరేఖాదిలాంఛ

⁠

1. ఆస్తరణము = ఆసనము - ఎఱ్ఱకంబళి