పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/178

తృతీయాశ్వాసము

171

వ.⁠

మఱియు నిరవధికం బగునాకాశంబును గాఢాంధకారం బైనమహాకాశంబును కాలాగ్నినిభం బైన పరాకాశంబును నధికప్రకాశం బైన తత్వాకాశంబును గోటిభానుసంకాశం జైన సూర్యాకాశంబును నగు నియ్యాకాశపంచకంబు నవలోకించు నతండు తన్మయుండై నిరవకాశాకాశసదృశుం డగు. నిది మధ్యలక్ష్యం బగు. నిఁక నంతర్లక్ష్యం బెట్లనిన.

⁠ 135

క.⁠

ఆపావకచంద్రార్క వ్యాపకమై పంచభూతవర్ణకలితమై యాపోజ్యోతిరసం బిల రూపాశ్రయ మగుచునుండు రూఢప్రజ్ఞన్.

⁠ 136

క.⁠

చక్షుర్మధ్యంబునఁ బర మాక్షరహైరణ్యసచ్చిదమృతకణంబుల్ సాక్షిగ బాహ్యాంతరముల నీక్షించుచు నిత్యసుఖము నెనయుచునుండున్.

⁠ 137

క.⁠

ఆయమృతాంకురయుగళము నాయకమై స్ఫటికరుచుల నైల్యంబుగ సు ఛ్ఛాయల మెఱయుచుఁ బవన స్థాయిని నెలవగుచు జీవతారక మయ్యెన్.

⁠ 138

వ.⁠

ఈరహస్యంబు సద్గురూపదేశక్రమంబుగ నెఱిఁగి బాహ్యాంత రంబులకు నడిమి శృంగాటకంబునం దాకారదీపితరగ్రనీవార శూకాణు వగు సగుణపంచకంబు నీక్షించుట తారకాంత ర్లక్ష్యుం బగు. నదియును గాక సరస్వతీనాడి చంద్రప్రభానిభం బై మూలకందంబునం దుండి దీర్ఘాస్థిమధ్యంబున బిసతంతు కైవడి విద్యుత్కోటిసంకాశంబై బ్రహ్మరంధ్రపర్యంతంబు

⁠