460 శుకసప్తతి
కలకంఠీమణిదూతియు చని
తెలుపన్ విని యన్నరేంద్రతిలకం బలుకన్. 338
ఉ. హల్లకపాణిపొందు మది నర్మిలిగోరుట చందమామ గ్రు
క్కిళ్ళయినట్టులయ్యె పవళింపగ నేఁ డిక నేమి సేతు నీ
పల్లవికార్యసంఘటనభావ మెఱుంగక యింత సేసె నా
యుల్లము తల్లడిల్లెడు నయో యని మోహవిషాదవేదనన్. 339
క. ఈరీతి నుండనేమో
కారణమున కీరమయ్యె గావలె దీనిన్
జేరి యది తెలియదగునని
యారూఢి వివేకశాలియై విభువిభుఁ డెలమిన్. 340
గీ. మదనసేనునియెఱుక నమ్మదనుతేజి
నంతిపురిలోన నపరంజి యరిది పనుల
వింత నొకమేడనుండి యేకాంతవేళ
సమ్ముఖంబున రావించి సవినయముగ. 341
క. ఓరాజకీరశేఖర!
నీరసికత మది గణించనేర్తునె యని నీ
వేఋషియంశంబున యవ
తారము నొందితివొ విబుధధర్మము వెలయన్. 342
చ. అనుటయు సంతసించి వసుధాధిపునిం గని చిల్క పల్కు నో
యనుపమశౌర్య! నే శుకమహర్షివరేణ్యుఁడ నీప్రభావతీ
వనరుహగంధి ప్రాక్తనభవంబున మమ్ము భజించియుండె నా
నెనరున సంధిలన్ గనుగొనన్ జనుదెంచితి నీశుకాకృతిన్. 343
ఉ. వచ్చి ప్రభావతీవికచవారిజలోచన మమ్ము గొల్వ నే
నిచ్చరహించువేళ జగతీశ కులార్ణవపూర్ణచంద్ర! నీ
