458 శుకసప్తతి
క. అది యెట్టు లనిన విను నె
మ్మది చెలంగ నీవిభుఁడు మమతం మఱిడె
బ్బదినాళ్లనాటి కిలుజే
రుదు నని వాక్రుచ్చి చను టెఱుంగవె మగువా! 326
వ. కావున. 327
ఉ. నేఁ డతఁ డిల్లు జేరు రమణీ! వెస డెబ్బదినాళ్లు సెల్లె నీ
పోఁడిమి నీ వెదుర్కొని విభుం గని మ్రొక్కి రహస్యలీల నీ
వేడుక లుప్పతిల్ల తనువిందొనరించి ప్రియంబునన్ రతి
క్రీడల దేలవమ్మ సుచరిత్రలు ని న్ననయంబు మెచ్చఁగన్. 328
వ. అని వచియించుచిలుకం గనుగొని ప్రభావతి యిట్లనియె. 329
గీ. కంటిపడ వేసుకొంటి నోకథలకారి
ముద్దురాచిల్క నిను నమ్మి మోసబోతి
నింక నే మనగలదాన నేమి సేతు
ననుచు దీనానులాపంబు లాడుటయును. 330
క. ప్రాణ మనిత్యము నిత్యము
మానంబని కావు ప్రాణమానంబులలో
మానమె కాయందగు నను
మానం బిక నేల నిలుపు మానం బనియెన్. 331
వ. ఆసమయంబున. 332
సీ. బహువిధసంభారభారముల్ తోనున్న
పెరికిటెద్దులుగుంపు లొనసిగొనఁగ
స్ఫుటసుగంధజలప్రపూర్ణములైనట్టి
కంచికావళ్ళశృంగార మెసగ
