| సీ. | అంతట శంకరుఁ డఖిలామరుల యథాస్థానంబులకుఁ బంచి సరభసముగ | |
| గీ. | మదిఁ గలంగి పురారి యమ్మధురవాణి, కిట్టు లని పల్కె నహహ నీ కిట్టికినుక | 125 |
| క. | భక్తపరాధీనుఁడ నే భక్తుల నరయంగఁ గోరి ప్రతిదినము నా | 126 |
| వ. | కావున నాకుం దప్పుగా విచారించి కవాటబంధనం బొనరించు టుచితంబె | 127 |
| గీ. | ఎచటి కేగితి విందాక నెచట నుంటి, వెవ్వఁడవు నీవు నీతెఱం గే నెఱుంగ | 128 |
| గీ. | తివిరి కామాంధకారివై తిరుగుప్రోడ, వేమి నీజాడ యింతయు నెఱుఁగరాదు | 129 |
| క. | పర్వేందువదన విను మే, సర్వజ్ఞుఁడ నహహ మేలు సర్వజ్ఞునిపై | 130 |
| గీ. | నీలకంఠుండ నే హరినీలవేణి, నీచెలిమిఁ గోరుకొని వచ్చి నిలిచినాఁడ | 131 |
| క. | క్రీడాకిరాతుఁడను నేఁ, జేడియ యటులైన నీవు జింకలు పులులుం | 132 |
| సీ. | అబల నేఁ బశుపతి నహహ నీ వట్లైన నాలమందకు ఱంకె లడరఁ జనుము | |
| గీ. | భూతనాథుఁడ నేను బూఁబోఁడి యట్టు, లేని నల ప్రేతభూముల కేగు మీపుడు | 133 |
| క. | చిగురాకుఁబోఁడి విను మే, నగవాసుఁడ నట్టు లొదవినన్ ఱెక్కలతో | 134 |
| గీ. | విను విరూపాక్షుఁడను నేను వనజవదన, యహహ బుధులు విరూపాక్షుఁడైనవానిఁ | 135 |
