పుట:శివతత్వసారము.pdf/132

క.⁠

రుద్రాక్షభూతిభూషణ ముద్రాంకితు నెదురుగన్న ముదమున సాక్షా ద్రుద్రుఁ డని తలఁపఁడేని [1]శి వా ద్రోహుఁడు నరకగామి యగును మహేశా!

⁠ 158

క.⁠

హరి పద్మజ వాసవ ని స్తరవిభవములనుఁ దృణీకృతము లనిన మహే శ్వర! నీ దృఢభక్తులకును సురనరవిభవంబు లెంతచోద్యములు శివా!

⁠ 159

క.⁠

అసమాణిమాది గుణరస రసాయనమ్ములును నిఖిలరాజితరాజ్యా ది సుఖంబులు శివసుఖమున కసమానము లండ్రు నీ శివైక్యులు రుద్రా!

⁠ 160

క.⁠

ఆకాశము వొడగెగసిన భూకంపంబైనఁ బంచభూతప్రళయ వ్యాకుల మైనను మఱచి శి వైక్యుఁడు నిను విడిచి యొండు లాలింపఁ డజా!

⁠ 161

క.⁠

కులగిరులు జిర్ఱఁ దిరిగిన జలరాసులు మేరదప్పి చనుదెంచిన నీ వల నెఱిఁగిన దృఢభక్తుఁడు చలియింపఁ డపారఘోరసంసారమునన్.

⁠ 162

క.⁠

దిక్కులు వీడ్వడి కలసిన దిక్కరులు మదంబు డిగ్గి తిరిగిన మఱి నీ

⁠

1. "శివద్రోహుఁడు నరకమందుఁ బడును మహేశా!" అని కవిప్రయుక్త మగునేమో! (పూ.ము.)