| | వన వనజాక్షు సద్వరదు నచ్యుతుఁ గొల్చినకాక కోర్కు లే | 377 |
| శ్లో॥ | ధర్మ మర్ధంచ కామంచ, మోక్షంచాన్విచ్ఛతా సతా। | 378 |
| సీ. | ధర్మంబు వలసిన తాపసార్పితతపఃఫలు శార్ఙ్గధరునిని గొలువవలయు | |
| గీ. | పూని భగవంతుని ననాదిపూరుషోత్త, ముని భజింపక పురుషార్థములు ఘటింప | 379 |
| ఉ. | ఆదిఁ బితామహుండు కమలాక్షునిఁ బూజ యొనర్చి చేసె దే | 380 |
| క. | అని యాదేశించిన తమ, జనకునిశాసనము మాళి సరణి నిడుచు నా | 381 |
| క. | పదివేలు వత్సరంబులు, పదిలముగా హరిని మదిని బాదుకొలిపి స | 382 |
| చ. | నిరతము శాశ్వతస్థితుల నిల్చు నశేషవచఃప్రతిష్ఠ యే | 383 |
| క. | చోద్య మనౌపమ్యము జగ, దాద్యమగోచర మపార మాగమపదవీ | 384 |
| గీ. | పగలు నిశయును సంధ్యయు ప్రచురలీలఁ బ్రబలు నేదేవదేవురూపంబు లగుచు | 385 |
| చ. | అనుదినమున్ సురల్ పితరు లాత్మలఁ బొంగి భజింతు రేమహా | 386 |
