| గీ. | అమ్మ! శమియించు మనుచు మీ రానతిచ్చి, నంతయు నిజంబు పరులజిహ్వాభిధాన | 269 |
| చ. | అమితపరాభవానలశిఖావృతిఁ గందిన నింక నుత్తమో | 270 |
| క. | అని యిల్లు వెడలి పురబా, హ్యనవీనోపవనసీమయందుఁ దనపురా | 271 |
| మ. | ధృతకృష్ణాజినచేలులన్ రవిసముద్దీప్తప్రభాజాలులన్ | 272 |
| ఉ. | సాగిలి మ్రొక్కి హస్తజలజంబుల మోడ్చి నృపాలసూనుఁ డ | 273 |
| వ. | ఉత్తమజనకుండైన యుత్తానపాదుని కుమారుండ నని విన్నవించిన సప్తర్షు | 274 |
| గీ. | నాలుగైదేండ్ల యీడు మాణవకుఁడవు వి, షాద మేటికి నీకు భూజాని తండ్రి | 275 |
| క. | నిర్వేద మేమిటికి గుణ, ధూర్వహ! యెఱిఁగించుమనిన ధ్రువుఁడు వినతుఁడై | 276 |
| క. | ఔరా! క్షత్త్రియతేజం, బారూఢక్రోధరసమహాభారము దు | 277 |
| వ. | సవతితల్లి యుల్లసంబుల నుల్లంబు తల్లడిల్లుచున్నదని యమ్మహాత్ము లాదరించి | 278 |
| చ. | అనఘచరిత్రులార! వినుఁ డర్థము రాజ్యము భోగ మేమియున్ | |
