| యంబు నైమిత్తికంబు. బ్రహ్మాండంబు ప్రకృతియందు లయం బొంద నది | 161 |
ఉ. | ఆది పితామహుండు తనయంతటిపుత్రకుఁ గాంతు నంచు న | 162 |
క. | ఏమిటి కేడ్చెద వని తనుఁ, దామరసప్రభవుఁ డడుగఁ దడయక నాకున్ే | 163 |
గీ. | రోదనము మానుమనిన నారుద్రుఁ డేడుఁ, మార్లు మఱియును నేడ్వ నమ్మహితమతికి | 164 |
క. | స్థానములు నందనులు బ, త్నీనివహము గలుగఁజేసె నిపుణుఁడు వాక్కాం ! | 165 |
వ. | అవియును భవుండు శర్వుం డీశానుండు పశుపతి భీముం డుగ్రుండు మహా | 166 |