పుట:విష్ణుపురాణము (కలిదిండి భావనారాయణ).pdf/27

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ.

దేవా! నీ వొక్కరుండవే పరమార్థంబవు. నీప్రభావంబున చరాచరాత్మకంబైన
జగంబు వ్యాప్తంబయ్యె. జ్ఞానాత్మకుండవైన నీరూపంబైన జగంబు నందఱు
బుద్ధి లేక యర్థస్వరూపంబుగాఁ జూచి మోహంబున మునుఁగుదురు. కొందఱు
జ్ఞానవిదులు శుద్ధచేతస్కులై యిజ్జగంబు జ్ఞానాత్మకంబుగాఁ జూతురు. సర్వాత్మ
కుండును, పరమేశ్వరుండును నైన నీవు ప్రసన్నుండవై యిద్ధర నుద్ధరించి
మాకు సుఖంబు సేయుమని రంత.

116


చ.

మొనసి సనందనాదిమునిముఖ్యులు తన్ను నుతింపఁ బద్మలో
చనుఁడు మహార్ణవంబుపయి సాగరమేఖల నిల్పె నఫ్డు మే
దినియు మునుంగదయ్యె నతిదీర్ఘవిశాలత నంబురాశిలో
ననువుగ నెప్పటట్ల సమయై తగె ద్వీపసరిద్దరాఢ్యయై.

117


మ.

మును సర్గాంతమునన్ లయాగ్నిఖలం మోఘక్రియం గాలిపో
యినభూమీధరకోటి దివ్యతరభూయిష్ఠప్రభావంబునన్
వనజాతాక్షుఁడు తొంటియట్ల చెలు వొందన్ నిల్పెఁ బద్మోద్భవుం
డనునామంబు ధరించి తాన మహనీయామోఘసంకల్పుఁడై.

118


వ.

ఇ ట్లమోఘవాంఛితుం డైనధరాధరుండు బ్రహ్మరూపధరుండును రజో
గుణావృతుండునై భూవిభాగంబు చేసి సప్తద్వీపంబులు యథాప్రకారంబున
నేర్పరించి భూరాదిచతుర్లోకంబులు తొల్లిటి యట్ల యేర్పరించి సృజ్యశక్తులు
ప్రధానకరణీభూతంబులుగా సమస్తజనంబుల సృజించెనని శ్రీపరాశరుం
డానతిచ్చిన మైత్రేయుం డిట్లనియె.

119


క.

దేవఋషిపితృదనుజమ, ర్త్యావళులన్, వృక్షతిర్యగాదుల నా రా
జీవభవుఁ డేవిధమువాఁ, డై వెలయ సృజించె చెప్పుమయ్య తెలియఁగాన్.

120


మ.

అనినన్ శక్తికుమారుఁ డిట్లనియెఁ గల్పాదిన్ సిసృక్షుత్వచిం
తనఁబద్మాసను డుండ సర్గ మపు డుద్ధంబయ్యె నుద్యత్తమో
ఘనమై బుద్ధివివర్జితంబయి సమగ్రంబై నగాఖ్యాకమై
వినుతప్రక్రియ జూడఁ బెంపెసఁగి యుర్వీదేవచూడామణీ!

121


వ.

తమంబును, మోహంబును, మహామోహంబును, తామిస్రంబును, అంధ
తామిస్రంబును, అనునైదుపర్వంబులుగల యవిద్య ప్రజాపతివలనఁ బ్రాదుర్భ
వించె. అదియ పంచథావస్థితంబై బహిరంతరంబుల అప్రకాశంబై, సంవృ
తాత్మకంబై, నగాత్మకంబైన సర్గంబై పుట్టి ముఖ్యసర్గంబునం బరగె. ముఖ్యం
బులు గదా నగాదులు. అప్పు డప్పితామహుం డాముఖ్యసర్గం బవలోకించి