| వ. | ఇట్లు. | 108 |
| క. | పురుకుత్సుఁడు గంధర్వో, త్కరముల వధియించి చనియెఁ దనపురమునకున్ | 109 |
| వ. | సకలపన్నగపతులును నర్మదం జూచి యెవ్వండేని నిన్నుఁ బేరుకొను వానికి | 110 |
| శ్లో॥ | నర్మదాయై నమః ప్రాతర్నర్మదాయై నమో నిశి। | 111 |
| వ. | ఇట్లని యుచ్చరించుచు నంధకారంబు ప్రవేశించిన సర్పంబులు కఱవవు. | 112 |
| క. | ధరణి భవత్సంతానము, పరఁగు నవిచ్ఛిన్నమై శుభస్థితి నంచున్ | 113 |
| వ. | ఆపురుకుత్సుండు నర్మదయందు త్రసదశ్వునిం గనియె. త్రసదశ్వునకు ననర | 114 |
| సీ. | ధరణిపై ద్వాదశాబ్దంబు లనావృష్టి, యైన నన్నము లేక గ్లాని పొంది | |
| గీ. | తనతపశ్శక్తి నాతని తనువుతోన, స్వర్గమున నిల్పె నిట్టి యాశ్చర్యమహిమ | 115 |
| వ. | ఆత్రిశంకునకు హరిశ్చంద్రుండు, నతనికి లోహితాశ్వుండు, నతనికి హారీ | 116 |
