పుట:విష్ణుపురాణము (కలిదిండి భావనారాయణ).pdf/164

వ.⁠

నిరంతరశయ్యాసేవ వలదు. కే, శాస్థి, కంటకా, మేధ్య, బలి, భస్మ, తుషస్నా నార్ద్రభూములు ముట్టవలదు. కోరకొమ్ములుగల జీవంబులకు దూరంబునంద మెలంగవలయు. మంచున, నెండను, గాలినిం దిరుగవలదు. నగ్నుండై నీరాడు టయు, నిద్రించుటయు, నాచమనంబు సేయుటయుం గాదు. కచ్చకట్టక దేవార్చ నాచమనంబులు చేయరాదు. ఏకవస్త్రుండై హోమదేవార్చనాచమనజపాది కంబులు చేయరాదు.

⁠ 208

సీ.⁠

దుర్వృత్తుఁ గదిసిన దోషంబు వాటిల్లు, సజ్జనసంగతి క్షణము చాలు ధార్మికుతో విరోధము చేయఁగాఁ జన, దంతకన్నను గూడ దధముతోడఁ బెండ్లియువాదంబు పెంపొందుఁ దుల్యశీ, లులతోన గాకున్న నలఁతఁ దెచ్చుఁ గలహంబు పెంచుట గా దల్పహానికిఁ, దాళఁగానలయు శాత్రవులయెడల

⁠

గీ.⁠

ధనసమార్జనకార్యంబు తడవరాదు, జలకమాడెడివేళల స్నానశాటి నైన నిజపాణిచేనైన నవయవములు, దోమఁగా రాదు బుధునకు భూమినాథ.

⁠ 209

వ.⁠

కేశంబులు విదల్పక, నిలుచుండి వార్వక, కాలుమీఁద కాలు సేర్పక, పూజ్యుల కెదురుగాఁ గాలు చాపక వర్తింపవలయు. గురువులయెదుట నీచాసనగతుండై వినయంబున నుండవలయు. దేవాగారచతుష్పథంబుల కప్రదక్షిణంబు నడ వక, పూజ్యులకు, సోమార్కాగ్న్యంబువాయువులకు నెదురగా నిష్ఠీవనంబును, విణ్మూత్రోత్సర్జనంబునుం జేయక నిలుచుండియు, నడుచుచు మూత్రంబు విడువక, శ్లేష్మవిణ్మూత్రరక్తంబులు దాఁటక, భోజనకాలంబున శ్లేష్మహాసో త్సర్జనంబులఁ జేయక, బలిమంగళజప్యాదులయందును, హోమకాలంబునను మహాజనసన్నిధిని స్త్రీల నవమానింపక, యీర్ష్య లేక, మనస్తాపంబు చేయక, వారివచనంబులు విశ్వసింపక వర్తింపవలయు. మాంగళ్యపుష్పరత్నాఢ్య పూజ్యులకు నమస్కరించి కాని సదాచారపరుం డిల్లు వెడలరాదు. చతుష్పథంబు నకు నమస్కరించుచుఁ, గాలంబున హోమపరుం డగుచు, దీనానాథసాధువుల నుద్ధరించుచు, బహుశ్రుతుల నుపాసించుచు, దేవర్షిపితృపూజనంబులు సల్పుచు, నాతిథ్యంబు చేయుచు వర్తించు పురుషుం డుత్తమలోకంబులం బొందు.

⁠ 210

గీ.⁠

అదన హితమిత్రుతోడ వశ్యాత్ముఁ డౌచుఁ, బ్రియములాడినయతఁడు సంప్రీతితోడఁ బొందు నాహ్లాదకములైన పుణ్యలోక, చయము లక్షయములు గాఁగ జనవరేణ్య.

⁠ 211

క.⁠

మతియును లజ్జయు క్షమయును, నతులవినయగతియు నీతియాస్తికతయు నూ ర్జితగతి కల్గిన మనుజుఁడు, చతురతఁ గను పుణ్యలోకసౌఖ్యములెల్లన్.

⁠ 212