ద్వితీయాశ్వాసము
71
విక్రమార్కుఁడు వేఁట కేఁగుట
తే. | అనిన నిష్టార్థముల వాని నాదరించి | 131 |
వ. | ఇవ్విధంబున సర్వసన్నాహంబు మెఱయ, సాహసాంకుండు కృతపవనజవనవాహనుండై చని, శరభశార్దూలప్రముఖనిఖలమృగవరశరణ్యం బైన యరణ్యంబుఁ బ్రవేశించి, బహుప్రకారమృగయావినోదంబు లొనరించు సమయంబున. | 132 |
వరాహము విక్రమార్కు నలయించి భూగర్భముఁ జొచ్చుట
ఉ. | కోలముఁ గాంచె నానృపతికుంజరుఁ, డంజనశైలవిగ్రహా | 133 |
వ. | కని యతఁడు మున్ను శబరునిచేత విన్న తెఱంగునకు మెఱుం గిడినయట్లున్న, యున్నతోదారభూదారంబు నిటలవీథికిం గడియుటయును. | 134 |
సీ. | అంతంత నగపడినట్ల చేరఁగ నిచ్చుఁ | |
తే. | జేరఁ దవ్వుగఁ బాఱును, జేరనీక | 135 |