పుట:వాసిష్ఠరామాయణము (మడికి సింగన).pdf/74

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

73


క.

ఉపలాలోక్తుల నాయమ
విపరీతపుఁ గథలు సెప్ప వినినట్లు సుమీ
కపట మగునీప్రపంచము
చపలం బని తెలిసి రామ శాంతుఁడ వగుమా.

211


క.

సంకల్పమ సంసారము
సంకల్పమ చిత్తవికృతజాలం బని ని
స్సంకల్పుఁడ వయి మానస
శంక లుడిగి దాని నణచి శాంతుఁడ వగుమీ.

212


వ.

అని యెఱిఁగించి వసిష్ఠుండు రామచంద్రున కి ట్లనియె.

213

లవణోపాఖ్యానము

క.

తనసంకల్పవశంబున
ననయము భవపాశబద్ధుఁ డగుమూఢుఁడు దాఁ,
దనసంకల్పవశంబున
ననయము భవపాశముక్తుఁ డగుధీరుఁ డిలన్.

214


క.

బుద్ధిఁ దలపోసి యంతయు
సిద్ధంబుగ మును పరిత్యజించితి వెందున్;
సిద్ధుడవు నీవు; కేవల
బద్ధునివలె వగవఁ దగునె భానుకులేశా!

215


గీ.

ఆత్మతత్త్వం బనంతంబు నవ్వయంబు
నిర్వికల్పంబు తాన యై నిండి యుండు; .
మూఢుఁ డగుబద్ధుఁ డెవ్వఁడు? ముక్తుఁ డెవ్వఁ?
డన్నియును తన్మయత్వంబు లరసి చూడ.


వ.

అట్లు గావున మనోవిలాసమాత్రంబు బంధంబును, మనశ్శమనంబు
మోక్షంబు నగుఁ; దద్విలాసంబున గోష్పదంబు యోజనశతం బగు;
క్షణకాలంబు బ్రహ్మకల్పం బగు. నీయర్థంబున నొక్కనిదర్శనంబు