208
వాసిష్ఠరామాయణము
భ్రాంతిన తోఁచు, బ్రపంచంబు రజ్జుస
ర్పన్యాయమున నకారణమ౼యనిన,
గీ. నధిపుఁ డీసృష్టి మును చేసి నట్లు వేధ,
యతఁడు కారణ మేల కాఁ డనిన, విప్రుఁ౼
డనఘ మును శాంత మైన బ్రహ్మము తదీయ
కలనఁ మది దాన యజునకు, గారణంబు.178
వ. అనిన విని శిఖిధ్వజుండు.౼అయ్యా! కారణంబు లేక బ్రహ్మ యె ట్లుదయిం
చెం జెప్పవే? యని యడిగిన,కుంభుం డతని కి ట్లనియె. అనంతం, బక్షతం
బు, శాంతం, బప్రతర్క్యం, బవిజ్ఞేయంబు, శివంబు, శుద్ధంబు, నై యెద్ది
వెలుంగు, దానివలనఁ బద్మభవుండు దాన తానయై యుదయించెఁ.
దన్మాత్రజనితంబును, దదాత్మకంబును; నై సృష్టి వెలుంగు, నట్లు
గావున, కార్యకారణంబు లెవ్వియు నొండు లేవు; నాకుం గర్తృత్వ
భోక్తృత్వంబులు లేవు; తత్పరబ్రహ్మంబు సకలంబు నని నిశ్చయించి
యజ్ఞానంబు శాంతిం బొందింపుము. దానిచేఁ జైత్యంబు నాశం బగు
నని సెప్పంబడు నెట్లనిన.179
క. స్థానచ్యుత మగునట్టిది
నానాటికి నాశ మొందు నరవర మఱి తా
దానన మ్రందిన నదియును
దా నొచవక చెడెడి నెందు దప్పదు సుమ్మీ.180
మత్తకోకిల. ఆదిదేవుఁడు తాఁ జిదాత్మకుఁ డౌట నాత్మఁ దనంతఁ దా
మేదినీసలిలాదు లైన యమేయశక్తిమహత్త్వసం
పాదనాత్మత నొంది దానన పద్మజుం డన నుండు నం
దేదియు న్మఱి లేదు బ్రహ్మమ యెంతయున్ నరనాయకా.181
చ. అనిన నృపాలుఁ డి ట్లను మహాత్మ యెఱింగితి నీ సదుక్తులన్
బనుపడ కర్త లేమినిఁ బ్రపంచము లేమిఁ పదార్థదర్శి లే
