206
వాసిష్ఠరామాయణము
వడు గోహో నరనాథ యిట్టిదియు సర్వత్యాగమే! దీనిపై
నుడివోకున్నది నీకు రాగ, మెదలో నూహింపు, మేలయ్యెడిన్.167
వ. అనిన నాశ్రమోపకరణం బైన యతనిశరీరంబునందు సద్యోజాతం
బగుసర్వత్యాగం బుదయింప జేయ వెండియుఁ దపశ్చరణంబు సేయు
చున్న యవ్విభున కి ట్లనియె.168
క. ఈగతిఁ బేర్చిన నఖిల
త్యాగము నీ కబ్బ దెందు నవనీశ, తనూ
వాగురయు జన్మమరణో
ద్యోగకరం బైనమనసుఁ దునుమక యున్నన్.169
గీ. బంధము జగంబు, చిత్తంబు పరఁగ దాని
నణఁప నేర్చిన నది మహాత్యాగ, మనిన;
చిత్త మేరూపముది? దానిఁ జెఱుచు టెట్టు?
లాన తిమ్మన నావిప్రుఁ డతని కనియె.170
సీ. ఆల వేదనాత్మ కాహంకృతి చిత్రభూ
జమునకు రూపబీజంబు; దీన
నిగిడిన యనుభూతి చిగురు; తద్వృత్తిని
రాకరణయు నిశ్చయాత్మికయును,
సంకల్పమూర్తి నాఁ జనునట్టిబుద్ధియ;
దానిభేదంబు చిత్తంబు మనము
చేతనంబును; నిట్టి చిత్తవృక్షంబు నా
మూలశాఖలతోడఁ గూలఁద్రోయు,
గీ. మనుడుఁ; జిత్తమునకు నహమిక వి త్తంటి
విది దహించు నగ్ని యెద్ది? యనుడు;
నేను నాఁగ నిందు నెవ్వండ నను విచా
రంబు దాని కింగలంబు సుమ్ము.171
