174
వాసిష్ఠరామాయణము
శాంతుఁడు, నిత్యవిశ్రాంతబుద్ధి,
గీ. యతనిఁ గనుఁగొను వేడుక నచటి కరిగి
చూచునెడ నమ్మహీజంబుఁ జుట్టియున్న
పసిడితీఁగెలకొనలపుష్పములయందు
గలసి క్రీడించు బహువిహంగముల గంటి.11
వ. మఱియును.12
క. శశిశకలసదృశబిసలత
లశనములుగ సామగాయనాభ్యాసకళా
వశుల పితామహవాహన
శిశులను హంసములఁ గంటి చెలఁగుచు నంతన్.13
ఉ. వాయసవృద్ధవర్గ మిరువంకల డగ్గఱి తన్నుఁ గొల్వఁగా
నాయతపక్షయుగ్మమును నంజననీరదనీలవిస్ఫుర
క్కాయము దీర్ఘతుండమును గల్గి సుఖస్థితి నున్నవాని దీ
ర్ఘాయురుపేతు నిత్యవిజితాంతకశుండు భుసుండుఁ గాంచితిన్.14
భుసుండోపాఖ్యానము
క. కని డాయఁబోవఁ బ్రీతి
న్గనుఁగొని సత్కారవిధు లొనర్చి సుఖాసీ
నునిఁ జేసి పరమసమ్మద
మున బొందెడువాయసోత్తమున కి ట్లంటిన్.15
శా. ఏ కాలంబునఁ బుట్టి తీవు? మఱి నీ కీ బ్రహ్మవిజ్ఞాన మి
ట్లేకృత్యంబున సంభవించె? నది మున్నెం తయ్యె నీ కాయు? వీ
వేకార్యంబు లెఱింగి? తీగృహము నీ కెవ్వాఁడు ము న్నిచ్చె? నో
కాకాధీశ్వర, నాకు జెప్పుము మదిన్ గౌతూహలం బయ్యెడిన్.16
సీ. అనిన భుసుండుఁ డి ట్లను.–మహాభాగ నా
తెఱఁ గెల్లఁ జెప్పెదఁ దెలియ వినుము,
