చతుర్థాశ్వాసము
123
పొంది విడిచిన కాంతనే పొంది విడిచి,
దినదినంబులు భ్రాంతుఁ డై తిరుగుచుండు
ప్రాజ్ఞుఁ డైనను మఱి సిగ్గుపడఁడు కంటె.53
క. రేలుఁ బగుళ్లును విడివడి
యోలిన చనుదెంచుచుండు; నుడుగుట లే; దీ
కాలము చర్వితచర్వణ;
మాలోకింపంగ సుఖము లల్పము లెందున్.54
వ. అని విచారించి తల్లి తన బాల్యంబునం దనతండ్రి యగువిరోచ
నుండు తన కుపదేశించిన వాక్యంబులు నాఁడు తలంచుకొని యతండు
శాంతస్వాంతుం డై యుండె. నవి యెయ్యవి యంటేని.55
సీ. బలి యొక్కనాఁ డతిభ క్తితోఁ దనతండ్రి
పాలికి నేతెంచి ప్రణతుఁ డగుచుఁ,
'బుణ్యాత్మ! సుఖదుఃఖములకు దూరం బగు
నద్దేశ మెద్దిటి నా కానతిమ్ము;
ఎచ్చోట విద్యయు నీషణత్రయమును
జడిసి పోఁజేయు, విశ్రాంతి యొసఁగు?'
నని వేడుటయుఁ, దండ్రి తనయున కిట్లను,
వినవయ్య నందన, వితత మైన
గీ. వరచిదాకాశకోశకోటరము పొల్చు;
నందు బ్రహ్మాండకోట్లు వ క్కణఁగి యుండు,
నచట నేలయు నింగియు నంబునిధులుఁ
దరులు గిరులును నదులుఁ దీర్థములు లేవు.56
ఉ. అందు విశాలతేజుఁడు నృపాఖ్యుఁడు సర్వసముండు సంతతా
నందుఁడు సర్వసాక్షి యనఁ జాలిన యవ్విభుఁ డేలుచుండఁగా
నెందు నియుక్తుఁ డై యతని కేపను లైనను బెంపఁ ద్రుంప న
