పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/67

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


సీ.

నామీఁదఁ బెదరక నాఁటినతమకూర్మి తేటతెల్లంబుగాఁ దెలిపి చననొ
తారు హరింప నాధైర్యసంపదలోన శేషంబు గలిగినఁ జేఁదుకొననొ
దర్పకుఁ బక్షపాతంబు సేయక తమ్ము నేఁచినట్లనె నన్ను నేపుమననొ
తమమానధనము సర్వము గోలుపోయి నాచేష్టలవెంట నొచ్చెంబు గననొ
మరలి వచ్చిరి గాక తామరసముఖులు, సఖుఁడ లేదేనిఁ దల్లులశాసనంబు
దాల్చి పిలువంగ వచ్చినతరుణివెంట, దూర మరిగియు రా నేమి కారణంబు.

7


శా.

మేలం బాడుచు వచ్చు నెచ్చెలియపై మిథ్యాలసత్వంబు నూ
ల్కో లోలోపల వేడుకల్ నిగుడ సిగ్గుల్ దేరునొయ్యారపుం
గ్రాలుంగన్నులఁ గ్రొమ్మెఱుంగులు దొలంకన్ మందయానంబుతో
నాలీలానిలయంబు చేరుదురొకో నాళీకపత్రేక్షణల్.

8


ఉ.

చూపులు చూపులం గలయఁ జూచి మనోగతలజ్జ నేర్పునం
బాపుచుఁ గప్పురం బిడునెపంబునఁ బాణితలంబు వట్టి స
ల్లాపసుధారసంబు చెవులం జలికించి రతిప్రసంగవాం
ఛాపరతంత్రవృత్తి మృదుశయ్యకుఁ దార్తునొకో లతాంగులన్.

9


సీ.

చిలుకురాగరసంబుచిత్తడిచే ముమ్మరమ్ముగాఁ బులకాంకురములు మొలవఁ
గ్రమ్మెడునూరుపుఁగమ్మదెమ్మెరలచే నల్లనల్లన తనువల్లి వడఁక
చెదరినకమ్మనిచెమటపూఁదేనెచేఁ గుంతలరోలంబకులము చొక్క
నిగిడేడుముసిముసినగవువెన్నెలలచే గాటంపుసిగ్గుచీఁకటులు దొలఁగ
బిగువుఁగౌఁగిటఁ గదియించి చిగురుటాకు, మోవి చవిచూచి కుచకుంభముల మనోభ
వాంకములు వ్రాసి రతిరహస్యములు దెలిపి, కమలగంధుల నెన్నఁడు గారవింతు.

10


చ.

ఒక సతి మత్సమర్పితసముజ్జ్వలహారముపైఁ బరాకుగా
నొకచపలాక్షిమోవిచవి నొల్లన చొక్కుననుం దదీయనా
యకమునఁ గాంచి వంచనవిహార మెఱింగి సరోష యైన బా
లికచరణంబులత్తుక చెలీ ధరియింతునొకో శిరంబునన్.

11


వ.

అని యిట్లు హేతిప్రహేతికన్యకావిలాసనప్రసక్తమనోరథుండై సుమనోరథకఠోర
నారాచధారాచలితాంతఃకరణుండు దుర్జయకుమారుండు బహుప్రకారంబులం
బలుకువిరహవికారాలాపంబులు విని సారస్యరహస్యవిద్యారక్షకుం డైనవిద్యారక్ష
కుండు సమయసముచితవాక్యంబుల నుపలాలింప నెట్టకేలకు సజ్జనవల్లభుండు మజ్జన
భోజనాదికృత్యంబులు దీర్చి వెండియుఁ దదంగనాకథాపరాధీనదీనమానసంబునం
బ్రొద్దు గడపునవసరంబున.

12