పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/226

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


కాలంబునకు నంచు గంతులు వైచుచు సంభ్రమంబునఁ బోయి జలధినడుమ
భర్మనిర్మిత మైనపట్టణంబున రమ్యహర్మ్యసీమమున సింహాసనాధి
రూఢుఁడై యున్నమహిషాసురునిసమీప, మునకుఁ జని తత్కృతాతిథ్యములకు మెచ్చి
రదనములు పిన్నవెన్నెల వెదలుచల్ల, నానిశాచరమండలాధ్యక్షుతోడ.

38


క.

దానవనాయక నీకుం, గానుకగా మేలువార్త గలిగినఁ జెప్పం
గా నరుదెంచితి నది విను, మా నిన్న వినోదమునకు మందరగిరికిన్.

39


చ.

అరిగి తదగ్రభాగమున నబ్జభవాండముతోడ రాయును
ప్పరిగలఁ జూడ నొప్పునొకపట్టణమున్ గని చొచ్చి తత్పురిన్
సురమణిమంటపంబున మనోహరమూర్తి ననేకకన్యకా
పరివృతఁ జొక్కపుంగొమరుప్రాయపుఁజక్కనిలేమఁ జూచితిన్.

40


క.

ఆచెలువరూపసంపదఁ, జూచిన మిముబోఁటు లెల్లఁ జొక్కుట చిత్రం
బాచిన్మయు లగుతపసులు, చూచినఁ బరవశతఁ బొంది చొక్కుదు రనినన్.

41


గీ.

దేవగంధర్వదానవాదికులు భక్తిఁ, గన్నుసన్నలఁ దన కూడిగములు చేయ
నెపుడుఁ బేరోలగం బుండు నేమి చెప్ప, నాకురంగాక్షిమహిమంబు లసురనాథ.

42


గీ.

సిద్ధయువతిమస్తసిందూర మంటుత, త్కన్యకాలలామకాలిగోరిఁ
బోల నోపఁ డుదయపూర్ణేందుఁ డింక నా, బాలనెమ్మొగంబుఁ బోలు పెట్టు.

43


క.

కుందనపుఁగాహళంబులు, పొం దెఱుఁగక యెన్నిబిరుదములు పలికినఁ ద
మ్మందదుకు లనుచు నాలిక, నిందీవరనయనజంఘ లీరస మాడున్.

44


గీ.

కర్కశంబులు నలుపులు కంపమాన, ములు సదా ధూళిధూసరములు కరాళ
ములు కరికరంబు లాపువ్వుఁబోఁడిమోహ, నోరువులఁ బోలు ననుట వక్రోక్తి గాదె.

45


గీ.

ఆమృగాక్షిఘనకటీమండలంబుతో, సరికిఁ బెనఁగ వచ్చుసైకతముల
గౌరవంబు గుట్టు గానంగ వచ్చుఁ బో, తెలియ నేరుపాటు గలిగెనేని.

46


క.

అతనుఁడు చుట్టినశైశవ, లతఁ దివిచినచోటితరులలాగున లావ
ణ్యతరంగిత మైనవళి, త్రితయము దీపించుఁ దత్సతీమణినడుమన్.

47


గీ.

వదనచంద్రికాప్రవాహంబు దిగజాఱి సందు లేనిఘనకుచములనడుమ
నరుగ రాక తొట్టె నన మించు నాచకో, రాయతాక్షితారహారతతులు.

48


క.

పలుచనినాతో సరి యే, దళ మగులేమావిచిగురు దా నని నగు నా
లలనాధరము పరిప్రతి, ఫలితలలితదంతరుచినెపంబున నెపుడున్.

49


క.

ఏచినతననిడువాలువి, లోచనములచెలువమునకు లొంగి జలజముల్
కైచెఱ యిచ్చె ననం గే, లీచాలితనలిన మాకలికి ధరియించున్.

50