పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/190

శ్రీ

వరాహపురాణము

దశమాశ్వాసము

క.⁠

శ్రీసదన దానమానధు, రా సదృశానేకసుకవిరక్షణ కవిర క్షాసదృశ కీర్తియువతీ, ప్రాసాదితభువన యీశ్వరప్రభునరసా.

⁠ 1

వ.⁠

అవధరింపు మవ్వరాహదేవుండు వసుంధర కిట్లనియె నట్లు కుంభసంభవుండు విశ్వంభరుమాయావిజృంభణంబు చెప్పిన విని భద్రాశ్వుండు లోపాముద్రామనో హర పురందరాదిబృందంబునకు నైన దుర్లభుం డగునిందిరావల్లభుం డింత సులభుం డగుటకు మీరు చేసినసువ్రతధర్మమర్మంబు లెఱింగింప నవధరింపు మనినఁ జనిన రాజులలోన నీవు గదా గదాధరకథాసుధారసధారాధురీణాయమానమానసుండవు నీవంటిసుజనునకు విష్ణుధర్మంబులు దెలుపుట సుక్షేత్రంబున విత్తులు నిలుపుట గావున మద్విరచితహరిసమారాధనవిధానంబు వచించెద సావధానంబుగ వినుము.

⁠ 2

స్రగ్ధర.⁠

వర్షంబుల్ నూఱు వేదిజ్వలనభుగభుగధ్వానగర్జాజ్యధారా వర్షంబుల్ మీఱ నే నధ్వరములు హరిసేవాసమాసక్తిఁ జేయన్ హర్షోత్కర్షంబుతోడన్ హరిహయముఖనాకౌకసుల్ తాపసుల్ బ్ర హ్మర్షుల్ విచ్చేసి కోలాహలములు మఖవాటాంతరాళంబు నిండన్.

⁠ 3

క.⁠

ఓహో యనువారును బహు, ధాహవిరామోదములకుఁ దల లూఁచుచు దా రాహా యనియెడువారలు, నై హేమమయాసనముల నధివసియింపన్.

⁠ 4

సీ.⁠

చండాంశుమండలసాహస్రదుర్నిరీక్షం బైననందిటెక్కెంబు మెఱయ మిన్ను ముట్టినప్రాఁతమినుకునకీబులహుంకృతి దిగ్భిత్తు లురిలి పడఁగ బాహాముహుర్ముహుర్భ్రమితత్రిశూలంబుమెఱుఁగు చూపఱ మిఱుమిట్లు గొలుప దర్పితత్రైపురదైతేయకోలాహలా యని వీరకాహళము మొరయ సరయ ధావత్ప్రమథచమూసంచయముల, రవలి కుప్పొంగు తొడుకుసామ్రాణిఁ జిఱుదు వాళి నెక్కుచు రుద్రుండు వచ్చి తనకు, మ్రొక్కుదివిజులఁ గూర్చుండ ముదల వెట్టి.

⁠ 5