పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/141

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


శా.

చౌర్యం బింతటనుండి మానితి ననాచారంబు చాలించితిన్
భార్యాపుత్రధనేషనత్రయపరిభ్రాంతిం బెడంబాసితిన్
గార్యాకార్యవిచారతన్ వలనిశంకల్ దక్కి నాకుం దప
శ్చర్యాసిద్ధికి నొక్కమంత్ర ముపదేశం బిచ్చి రక్షింపవే.

77


క.

అనిన మునీంద్రుఁడు వనితా, వనిసురపాతకము సేయువాని నిరీక్షిం
చిన భాషించినఁ గాఁ గా, దని చూడక మాఱుమాట లాడక పోవన్.

78


క.

తొలఁగక దొంగయు మోక్షపుఁ, దలఁపున వెనువెంటఁ బోయి దైవికసలిలం
బులఁ గ్రుంకఁ గ్రుంకు నమ్ముని, నిలిచినచో నిలుచుఁ దోఁడునీడయె పోలెన్.

79


సీ.

ఈగతి మోక్షార్థియై గురువులకు శిష్యునివిధంబునఁ జెంచు దనకు వినయ
పరతంత్రచిత్తుఁడై పంపక పరిచర్య గావింపఁగాఁ గొంత కాలమునకు
నొకవాసరమున దైవికతీర్థ మాడుచో గుటగుట మనుచు నాఁకొన్నక్రోలు
పులి తటంబునఁ బ్రేఁపపొదనుండి మానిపుంగవుమీఁద నుఱికినఁ గంటిఁ గంటి
ననుచు నాబోయ కరశరాసనకఠోర, గుణవిరావప్రతిధ్వని కుదరగుహల
వెడల వెడవెడ నార్చుచుఁ బిడుగుతునుక, వంటి నారాచమున వరదరంట వేయ.

80


క.

ధారుణిఁ బడియెడుపులి భాం, కారధ్వానంబు చేయఁగా వినుచు నమో
నారాయణాయ యని ముని పేరెలుఁగున నుగ్గడించె భీతాత్మకుఁడై.

81


క.

ఘోరతరవ్యాఘ్రంబును, నారాయణమంత్రము వినినకతన నైజా
కారంబు విడిచి పురుష, శరీరంబు ధరించి మునివరేణ్యునితోడన్.

82


క.

స్వామి నారాయణమం, త్రామృతములు తావకాననాబ్జభవము లై
నామీఁద వెల్లివిరియ ని, రామయత మురారిపురికి నరిగెద నన్నన్.

83


ఉ.

ఎవ్వఁడ వీవు నావుడు మునీ తొలుజన్మమునన్ బ్రతాపినై
చివ్వకు వచ్చువైరినృపసింహులదేహములన్ తటాక ముల్
త్రవ్వినదీర్ఘబాహుఁడను రాజను విద్యలు వచ్చు నంచు నేఁ
గ్రొవ్వున విప్రులన్ సరకుగోక తిరస్కరణంబు చేసినన్.

84


క.

కోపించి వారు దుర్వి, ద్యాపాండిత్యమునఁ బ్రల్లదము లాడుదురే
భూపాధమ శార్దూలమ, వై పుట్టు మటంచు నిర్దయత శపియింపన్.

85


క.

ఏటువడి ధర్మ మనుబరి, దాటిన నామనసులోనిదర్పము వెడలన్
మీటి కరాంజలి మణిమయ, కోటీరాగ్రమునఁ బెట్టుకొని యిట్లంటిన్.

86