| చ. | బరవస మైనయీతనివిపద్దశ యేగతి మాన్పుదుం గటా | 29 |
| సీ. | ఆవేళ గిరిజ దా నాదిజన్మంబునఁ దొలఁగి యేతెంచుట దలఁచి నాన | 30 |
| వ. | అని సవినయంబుగా ననునయాలాపంబులు పలికి చిట్టకాలకుఁ జెట్ట వట్టి విడువని | 31 |
| క. | ఎల్లజగంబులు నేలిన, హల్లకహితజూటుఁ డల్లుఁ డయ్యెడు నఁట నా | 32 |
| గీ. | పరమపావని విశ్వప్రపంచజనని, వైననినువంటికూఁతును గాన లేరు | 33 |
| మ. | అని గౌరీరమణీశిరోమణికి నాహ్లాదంబుగాఁ బల్కి వే | 34 |
| క. | వావుడు సంతసమున వా, ణీవిభుఁ డిది మంచితలఁపు నీహారగిరీం | 35 |
