పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/104

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


రించు మని నియోగించె నృపాలా యింక విష్ణునివిభూతికథనప్రసంగవశంబు నం
దెడిమాహాత్మ్యం బెఱింగించెద నాకర్ణింపుము.

85


క.

ఆవహ్ని సవినయంబున, దేవా యీ నాకు నొక్కతిథి తత్తిథిచేఁ
గావించెద సంతృప్తి స, దా విశ్వంబునకు ననిన ధాత సుముఖుఁ డై.

86


సీ.

నానాసుపర్వగంధర్వయక్షులకు వైశ్వానర ప్రతిపదావాప్తి నీవు
చేయుదు గాన నిచ్చితి ప్రతిపన్నామతిథి నీకు నాపుణ్యతిథిఁ బవిత్ర
హవ్యంబుచే నిన్ను యజియింప సంతృప్తిఁ బొందుఁ జరాచరభూతకోటి
యిట్టిపాడ్యమి నెవ్వఁడేని భవత్ప్రీతిగా నిరధ్యవహారుఁ డైన ధేను
దుగ్ధమాత్రాశనుం డైన దొరకు నాకృ, తార్థునకు ముప్పదాఱుమహాయుగములు
నాకసుఖమును వెనుక నర్ణవపరీత, సకలభూచక్రపాలనైహికసుఖంబు.

87


క.

అని పలుకు బ్రహ్మశాసన, మున మెలఁగె హుతాశనుఁడు పురుషులకు వధూ
జనులకుఁ బ్రాతఃకాలం, బున నీ కథ వినిన సుకృతములు సిద్ధించున్.

88


సీ.

భూప ప్రాణాపానములు దస్రులై జనించుట యింక విను ము న్నజుండు గనియె
సుతులఁ దొమ్మండ్రఁ దత్సుతులలోన మరీచి గనియెఁ గశ్యపుని నాకశ్యపప్ర
జాపతి గనియె భాస్క రులఁ బన్నిద్దఱ వారు మాసంబులు వత్సరంబు
దైత్యాంతకుఁడు తదాదిత్యులు పన్నిద్దఱకుఁ బెద్దవాఁడు మార్తాండుఁ డతఁడు
త్వష్టకన్యక సంజ్ఞ నుద్వాహ మయ్యె, నవ్విలాసిని యమయమునాహ్వయములు
గలుగు కొడుకును గూఁతును గనియెఁ గని ని, జేశ్వరునిమేనివెట్ట సహింప లేక.

89


శా.

స్వచ్ఛాయన్ సుముఖిన్ సహస్రకరుఁ గొల్వం బెట్టీ హేలావిహా
రేచ్ఛన్ గోడిగ యై దువాళిఁ జనియెన్ హేషల్ ఘనధ్వానముల్
దుచ్ఛం బాడ శరీరదీప్తివితతుల్ తొల్వానకాలంపుఁజం
చచ్ఛంపాలత నవ్వ నుత్తరకురుక్ష్మామండలీసీమకున్.

90


మ.

నలినాప్తుండును రూపరేఖల సవర్ణన్ సంజ్ఞఁగా నాత్మలో
పల భావించి సదానురక్తి విహరింపం గొన్నిసంవత్సరం
బులకున్ వారికి మందుఁడుం దపతియుం బుట్టంగ నాపిన్నపా
పలమీఁదం బలె సంజ్ఞబిడ్డలయెడం బక్షంబు గావింపమిన్.

91


క.

ఛాయం గనుఁగొని నాయం, బా యిటువలె నీకుఁ బక్షపాతపుఁజేతల్
చేయన్ శిశువులపై ననఁ, గా యముఁ జేడ్చుచు సహస్రకరుతోఁ బలికెన్.

92


శా.

తండ్రీ సారెకు రువ్వు నాగ్రహముమీఁదం గన్నదే గాతిగా
గుండ్రాలం కొని దాయ గాక యిది నాకుం దల్లియే యెన్నఁడున్