పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/45

ద్వితీయాశ్వాసము

41

⁠

తనయఁ దోడ్కొనివచ్చి మత్సదనసీమ నునిచితిని బాలఁ గొనిపొమ్ము మునికి నిమ్ము.

⁠ 100

క.⁠

అని పలికి రాజశేఖర మనుజేశ్వర నేఁడు నాదు మందిరమునకున్ జనుదెంచితి గావున నే ననఘంబగు నీ శుకంబు నర్పింతుఁ దగన్.

⁠ 101

శా.⁠

తూచాతప్పకయుండ నాగమకథాస్తోమంబులం జెప్పు వా చాచాతుర్యము గానరా గతభవిష్యద్వర్తమానార్థముల్ సూచించుచున్ మది మెచ్చ నీ కుబుసు పుచ్చున్ నెచ్చెలింబోలి యీ రాజిల్కం గయికొమ్ము పార్ధివకుమారా యంచు వర్ణించుచున్.

⁠ 102

క.⁠

శీతమయూఖకళాధర శాతోదరి పంచినట్టి శాంబవి యొసఁగెన్ భూతలనాథకుమారుని చేతికిఁ గరుణారసంబు చిలుకం జిలుకన్.

⁠ 103

సీ.⁠

ఇచ్చినకీరంబు ఋషిపుత్త్రియును దాను                        వరయోగినీకాంత తెరువు చూప బిలము వెల్వడి మౌనితిలకంబుఁ గనుఁగొని                        సాష్టాంగవినతుల నాచరింప నాశీర్వచఃప్రౌఢి నతఁడు సంభావించి                        యానందబాష్పంబు లావహిల్ల దనయాలలామ నక్కునఁ జేర్చి వాత్సల్య                        వనధి నోలాడి యోమనుజనాథ

⁠

గీ.⁠

యాత్మపురమున కీసేన ననిచి బదరి కాశ్రమంబున కేతెంచి యచటి మాని పతులఁ గనుఁగొని దీవనల్ పడసివత్తు గాక యనవుడు సంభృతోత్కంఠుఁ డగుచు.

⁠ 104