రామ. బంధురంజన, రామభద్ర, ధర్మాత్మ, జయైశ్వర్యశోభిత, అన్వయైకపావన, పాండురాజీవ = తెల్లదామరభంగి, రమాధుర్య = లక్ష్మిని వహించినవై, శోభనములయిన, నయన = కన్నులు గలవాఁడా, వసు = అష్టవసువులయొక్క, ప్రతాపమువంటి ప్రతాపము గలవాఁడా, ఇవి సంబోధనలు. నిర్మలప్రౌఢివి = కళంకములేని ప్రజ్ఞ గలవాఁడవు. నీ = నీయొక్క, తత్త్వసిద్ధాంతమైన, విజ్ఞాన = శాస్త్రజ్ఞానమును, "మోక్షే ధీర్జ్ఞానమన్యత్ర విజ్ఞానం శిల్పశాస్త్రయోః" అని అ. సౌశీల్య = సద్వర్తనము, శౌర్యము నాదిగాఁ గల సద్గుణములను విని, మోదగరిమన్ = సంతోషాతిశయముచేత, ఉబ్బుచున్నవాఁడను, తత్ = ఆయామోదగరిమయొక్క, ప్రేరణచేత, ఏను బనిచెద, రాజ = చంద్రునిచేత, “రాజా ప్రభౌ నృపే చంద్రే” అని వి. సూయమాన = సృజింపఁపడుచున్న, క్రొత్తైనదనుట, చంద్రికాస్ఫూర్తియుఁబోని = వెన్నెలనిగ్గు గలిగిన, కీర్తి, కకుబంతములన్ = దిగంతములయందు, “దిశస్తు కకుభః కాష్ఠాః” అని అ. తలిర్పన్ = ప్రకాశించునట్లుగా, రాజ్యపాలనము చేయుము.
| క. | అనుటయు ముకుళితకరుఁ డై | 7 |
రెంటికి సమము సులభము.
| చ. | జనకునియాజ్ఞ యన్న నవిచార్యము మున్నిది యెన్ని చూడుమా | 8 |
భారత. జనకునియాజ్ఞ, అన్నన్, ఎన్ని చూడుము, ఆయన = పాండురాజు, యముసన్నిధిన్ = యమునిసముఖమందు, పంచినపనిని దీనిన్ = యాగమును, చేయన్ = చేసినను, సదా = ఎల్లప్పుడును, ఆత్త = పొందఁబడిన, సుధర్మతన్ = దేవసభ గలవాఁ డౌటచేత, పూనినవాఁడు = తలఁచినవాఁ డనుట.
రామ. జనకునియాజ్ఞ, అన్నన్ = అనినను, అవిచార్య మెన్ని చూడుమా, అనయము = ఎప్పుడును, సన్నిధిన్ = సత్పురుషులకు నిధివైన, నిన్ను, సదా, ఆత్త = స్వీకరింపఁబడిన, సుధర్మతన్ = లెస్సధర్మము గలవాఁడనై, హరికొల్వు = శ్రీహరిసేవను, ఒనర్తు నని బుద్ధిలో నయంబును బూనినవాఁ డనుట.
