గతియందు మతియందు ఘనశక్తియందు, నతులితుండైన యీహనుమంతునందుఁ
బరికింపఁగా నెంత పౌరుషంబైన, ధరణీశ గల్గుట తథ్యంబు వినుము
మునిశాపమున వీరముఖ్యుఁ డీఘనుఁడు, తనలావు దెలియక తా నుండుఁ గానఁ
జాలంగ భుజసత్త్వసంపన్నుఁ డయ్యు, వాలి నాలములోన వధియింపఁడయ్యెఁ
బరికింప నిమ్మహాబలుఁడు బాల్యమున, నరుదారఁ జేసిన యాపరాక్రమము
వినుతి కెక్కెడు నీవు వినఁగోరెదేని, వినిపింతు సకలంబు విశదంబు గాఁగ
నిరవంద గనకాద్రి నీతనితండ్రి, గిరిచరోత్తముఁడైన కేసరి యుండు
నతనికిఁ బత్నియై యంజనాదేవి, సతతంబుఁ బతిభక్తి సకలంబు సేయ
నతని కపత్యంబు నట్ల లేకున్న, మతి విచారించి యమ్మగువ పుత్త్రార్థి
పటుతరభక్తితోఁ బవనుని గూర్చి, యట భుంజకస్థలి నతిఘోరతపముఁ
గావింప నెఱిఁగి యాగంధవహుండు, వేవేగ నేతెంచి వెలఁది నీక్షించి
యెలనాఁగతపమున కెంతయు మెచ్చి, తలవడ నీయిష్ట మది గోరు మనిన
ననువంద నంజన యాత్మఁ బెంపొంద, ననఘాత్మ నీదయ నఖిలలోకముల
జనులు దేవతలును సంస్తుతి సేయ, ఘనపరాక్రముఁ డనఁగా విలసిల్లు
తనయుని నతిబలోద్ధతుఁ గృపసేయు, మనవుడుఁ గరుణించి యట్ల కా కనుచు
గౌరీశుఁ డిచ్చిన గర్భవృత్తాంత, మారామ కెఱిఁగింప నాత్మలోఁదలఁచి
హనుమంతునిపుట్టుక
కమలాక్షి విను తొల్లి గరళకంధరుఁడు, విమలమై తనమది వేడ్క లింపొందఁ
దనవినోదారామధరణీస్థలమున, కొనరఁ బార్వతితోడ నురువేడ్క వచ్చి
తరులనీడల వినోదం బాడియాడి, యిరువురుఁ దమలోన నేపు దీపించి
కొలఁకులఁ గ్రీడించి కొమరు దీపించి, యళులు మ్రోయఁగ మించునపు డుల్లసించు
బహుపుష్పములసౌరభము గ్రోలిక్రోలి, మహనీయహర్షాబ్ధి మదిఁ దేలి తేలి
చందమై సంపూర్ణచంద్రుఁడుగాను, మందవాయువు వీవ మది సంతసిల్లి
గొనకొని మర్కటకూటంబుఁ గాంచి, మనమునఁ బ్రియమంది మగువ యీశునకు
వినిపించి వేడ్క నీవిధము పుట్టెడిని, ననవుడు హరుఁ డంత నౌఁగాక యనుచు
నెనసినవేడ్కతో నేర్పడఁ బలికి, పూనినవేడ్క నిర్వురుఁ దారు నట్లు
వానరరూపులై వరుసఁ గ్రీడించి, జానొప్ప నెంతయు సౌఖ్యంబుఁ గాంచి
తమతొంటిరూపముల్ దాల్చి నిల్చుటయుఁ, గ్రమ మొప్ప గౌరికి గర్భ మెంతయును
దొరకొని బరువైనఁ దుదిఁ దాల్పలేక, పరమేశుతో వ్రేఁగు పడుచు నిట్లనియె
