పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/87

నటుకాన నితఁడు శతానందుఁ డనఁగఁ, బటుకృపామూర్తియై పాటిల్లుఁ గాక
ఇయ్యింద్రసుతునకు నీయర్కజునకు, నయ్యెడు దేహాంతమందు సహస్ర
లోచనకిరణుల లోలీయ మెసఁగ, నాచతురాత్ములే యవనిలో నుగ్ర
వనచరరూపులై వాలిసుగ్రీవు, లనెడునామములతో నతిపరాక్రమము
సేయుచు నొకయింతిఁ జెలువారఁ బొంది, యాయింతికై వాలి యనిలోనఁ బరుని
చేత నీల్గెడు నని చెచ్చెర వాలి, కాతతంబుగ శాప మ ట్లిచ్చె నంత
భ్రామకభరితసంప్రాప్తులై వారు, నామహామునినాథు నర్థిఁ బ్రార్థించి
క్షమియింపు మనవుడు సంయమీశ్వరుడు, కమలాప్తతనయ సంక్రందనసుతుల
వినయోక్తులకు మెచ్చి విబుధసన్నిభుఁడు, తనమది కరుణ యెంతయుఁ దోఁపఁ బలికె
నిద్ధతేజంబుల ని ట్లొప్పి మీరు, శుద్ధాత్ము లగుచును సురపతిసూర్య
వరుల కత్తెఱఁగును వారక చెప్పి, కర మొప్ప బలపరాక్రమములు మెఱయ
వారికి నుదయించి వరకపిమూర్తు, లారంగఁ దాల్పుఁడ యభినవం బొదవ
ననుచు నమ్ముని వారి నంతటఁ బాసి, చనిన వా రంజనఁ జాలఁ గోపించి
నీకతంబున మాకు నీఘోరశాప, కర్మఫలము దా నిటు సంభవించెఁ
గన్నియరో నీవు కపివీరుఁడైన, యన్నగచరవరు నర్థి వరించి
యతివ జగత్ప్రాణుఁడైన యాపురుషు, కతమున శివవర్యకలితుఁ డైనట్టి
సుతుని వానరవరశూరుని గనుము, వితతంబుగా నంచు వెస శాప మీయ
సుగ్రీవుఁ డెంతయు శోకించి యపుడు, అగ్రజు వాలి నహల్యను జూచి
యక్కట యీకన్య కలుగంగ నేల, పెక్కుకర్మంబులఁ బెం పేది మనము
విధినియుక్తంబు గావింపన ట్లగుచుఁ, బదపడి కర్మంబు ప్రాప్తించుచోటఁ
దొలఁగినఁ బోవునె తుది నీశుఁడైనఁ, లలి మీర నేనైన లక్ష్మీశుఁడైన
దనకర్మమునకును దాఁ గర్త గాక, కనుకని పరులకుఁ గారణం బేమి
యని దూరవగచి తా నంజనఁ జూచి, వినయంబు దైవాఱ వేడ్క ని ట్లనియె
నతిముగ్ధమతివైన యతివ నీ కిట్టి, యతిదుష్కృతంబు దా నవని వాటిల్లె
నతిసత్త్వుఁ గాంచెద వఖిలసంగ్రామ, చతురవిక్రముఁడైన శాఖామృగేంద్రు
నతఁడు నాకిష్టుఁడు నగునట్లు గాఁగ, మతితోడ నిచ్చిన న్మన్నింపవలయు
ననవుఁడు నౌఁగాక యని ప్రభాకరుని, తనయుని వీక్షించి తరుణి యిట్లనియె
నాతనూభవునకు నరయంగ మీరు, మాతులుల్ గారె మ మ్మరసి రక్షింప
నేతెఱంగునఁ గర్త లిం దెవ్వ రింక, నీతలం పిటమీఁద నెఱయ నెట్లగునొ