శూరాగ్రణివి నీవు చూడఁగ నిట్టి, వారిపై గోపంబు వలదన్న నుడిగి
మఱియు నొక్కడు హేమమణిగణద్ యుతుల, నెఱసినరథమెక్కి నెమ్మితోఁ
గనుఁగొని గిరిరాజ కడునింపు గాఁగ, ననిమిషుల్ వొగడఁగ నచ్చర లాడఁ
జనుచున్న యాసముజ్జ్వలతేజుఁ డెవ్వఁ, డనిన నాశైలేంద్రుఁ డనియె నాతనికి
నీతఁడు వైరుల కెదురుగా నడిచి, యాతతాయుధఘోరహతుల సైరించి
వితతవిఃక్రమలీల వేడుక సలిపి, పతికి వంచనలేక ప్రాణంబు లిచ్చి
సురుచిరగతి నిట్లు సురలోకమునకు, నరుగుచునున్నవాఁ డటుగాక యుండఁ
బొలుపార వేడుక పుట్టినచోట, నెలమిమై విహరిఁప నేగుచున్నాఁడు
వినుమని యెఱిఁగింప వెండియునొక్కఁ, డనుపమాకృతితోడ నంతరిక్షమ్ము
నడుమఁ దేజమ్మున నాదిత్యుఁబోలె, నుడురాజుబింబంబునోజ మోమలరఁ
గమనీయభూషణగంధమాల్యములు, విమలాంబరంబులు వింతలై మెఱయ
వలఁతులై నుతగీతవాద్యనృత్యముల, నలరఁజేయుచు నిర్జరాంగనల్ గొలువ,
సమ్మదలీలఁ గాంచనవిమానమున, నిమ్ములఁ జనఁ జూచి యతఁ డెవ్వఁ డనిన
మానుగా నిశ్చలమతియై సువర్ణ, దానంబుఁ జేసినధర్మాత్ముఁ డనుచుఁ
దెలియంగఁ బలికిన దివిజారి పలికె, నెలమి నీగతి నేను నీవీరులందుఁ
జెలఁగి న న్నాజిలోఁ జెనయు వీరుండు, గలఁడేని యెఱిఁగిఁపఁగలవె నీ వనిన
నమరలోకంబున కరుగుచున్నారు, సమర మొల్లరు వీరు చరితార్థు లగుట
రావణ నీతోడ రణము గావించు, చేవయుఁ గలవీరుఁ జెప్పెద వినుము
ధీరుఁడై యొగి నేడుదీవులు నేలు, శూరుఁడౌ యువనాశ్వసుతుఁడు మాంధాత
యనురాజు గలఁ డొక్కఁ డతనికి నీకు, పని గల్గునని చెప్ప నచలేంద్రుఁ జూచి
రావణుఁడు మాంధాతతో యుద్ధము చేయుట
నిక్కంబు చెప్పితి నీవు మాంధాత, నెక్కడ నతఁ డుండు నెఱిఁగింపు మనిన
సర్వభూములు గెల్చి సత్కీర్తి దెసలఁ, బర్వ నయోధ్యకుఁ బతియైనయతఁడు
జనలోకవినతుఁడై చనుదెంచు నిటకు, ననఁగఁ గాంచనమయం బగువిమానమున
దొడవులు మణిగణద్యుతులతో నింపు, లడరించు దివ్యమాల్యానులేపములు
దిక్కుల వాసింప దృష్టిజాలములఁ, జిక్కింపఁజాలిన చెలువంబు మిగిలి
మాంధాత చనుదెంచె మహిమతోఁ బఙ్క్తి, కంధరుఁడును వరగర్వితుం డగుచు
గదిసి భూవర నాకుఁ గయ్య మీవలయు, మదవృత్తి ననుటయు మాంధాత నవ్వి
బ్రదుకనొల్లకయున్న పౌలస్త్య నీవు, కదనంబు నాతోడఁ గావింతుగాక
