పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/46

చెల్లంబుననుఁ జూచి తీవ్రత మాలి, చల్లనైయున్నాఁడు చంద్రుఁడుఁబోలె
దళమైనమకరందధారలఁ దోఁగి, పొలుపారఁ బవనుండు పొలయుచున్నాఁడు
ఆలోలగతివీచు లాడంబరంబుఁ, జాలకమానప్రచారంబు లేక
మది భీతిఁ బొందిన మగువచందమున, యిది చూడుకున్నది యిమ్మహాతటిని
బెక్కండ్రురిపులతోఁ బెక్కుకయ్యముల, నక్కజంబుగఁ బోరి యాతతక్షతులఁ
దొరఁగు పెన్నెత్తుట దోఁగి యుద్ధూత, ధరణిరజోలిప్తతను లైనమీరు
నీపుణ్యజలముల నెలమిఁ గ్రీడించి, వేపోయి కొనిరండు వివిధపుష్పములు
మనసున కింపుగా మహనీయలీలఁ, దనరారు నీసైకతంబుపై నమరఁ
జంద్రబింబమునకు సరివచ్చు నేఁడు, చంద్రశేఖరుఁడు ప్రసన్నుఁడై నన్నుఁ
గరుణించునని పఙ్క్తికంఠుండు పలుక, సొరిది మారీచుండు శుకుఁడు సారణుఁడు
ధూమ్రాక్షుఁడును ప్రహస్తుఁడు మహోదరుఁడు, తామ్రలోచనరుచుల్ దట్టమై నిగుడఁ
దివిరి మందాకిని దిక్కుంజరంబు, లవగాహ మొనరించు నట్టిచందమునఁ
బూతనిర్మలవారిపూరంబు నైన, యాతరంగిణిఁ జొచ్చి యనురాగ మెసఁగ
సరి జలక్రీడలఁ జల్పి నల్గడలఁ, బరికించి పరమేశ! భరితంబులైన
మవ్వంపుమధువులు మధుపము ల్గొనని, క్రొవ్విరుల్ గొనివచ్చి కొండగాఁ బోయ
నర్మదానదిఁ గృతస్నానుఁడై వెడలి, నిర్మలమతి రజనీచరాధిపుఁడు
సముచితంబగుచున్న సైకతంబునకు, నమర నేతెంచి రమ్యప్రదేశమునఁ
జెన్నైన బహురత్నచిత్రపీఠమునఁ, బన్నుగాఁ దాఁ గొల్చు పసిఁడిలింగంబు
నలువొంద నిడి గంధనవపుష్పదీప, విలసితధూపనైవేద్యాదివిధులఁ
బాటల నాటల బహువాద్యగతులఁ, బాటించి పౌర్వతీపతి భక్తితోడఁ
పూజింపఁదొణఁగెఁ దత్పూజాకలాప, మోజతోఁ బరిపూర్తి నొందించెనేని
యాజి సెవ్వనినైన నవలీల గెల్చుఁ, బూజకు విఘ్నంబు పుట్టిన నోడు
నతఁడు మదోన్మత్తుఁ డౌట నీతెఱఁగు, మతి విచారింపక మదనారిఁ గొలువ
నామహానదిలోన నట పశ్చిమమునఁ, గామినీజనులతోఁ గార్తవీర్యుండు
జలకేళి సలుపుచుఁ జటులదర్పమున, మెలసిన తనసత్త్వ మెఱుఁగఁగఁ దలఁచి
సేతువుచందమై చేతులు వేడ్క, నాతతంబుగ నీటి కడ్డము సాఁప
మడువుల గల గంధమకరనక్రాదు, లెడలు దప్పఁగఁ బూర మెదురు దొట్టుటయుఁ
బులినముల్ మునుఁగంగఁ బొరిఁబొరిఁ బక్షి, కులములు నెగయంగఁ గూలముల్ గూల
వానకాలమునాఁటి వడువునఁ బేర్చి, ఫేనమాలికలతోఁ బెనుప్రవాహంబు