శ్రీరస్తు
రంగనాథరామాయణము
ఉత్తరకాండము
(ద్విపదకావ్యము)
శ్రీనాథచరణరాజీవసేవకుఁడు, భానుకోటిప్రభాభాసమానుండు
మనుచరిత్రుఁడు శత్రుమత్తమాతంగ, ఘనఘటాపాటనకంఠీరవుండు
కోనవ౦శార్ణవకువలయప్రియుఁడు, నానొప్పు కోనగన్నక్షితీంద్రునకు
ననుకూలయై యున్న యన్నమాంబికకుఁ, దనయుండు సాహిత్యతత్త్వకోవిదుఁడు
దానప్రసిద్ధుండు ధర్మశీలుండు, భూనుతాచారుండు బుద్ధభూవిభుఁడు.
అఖిలపురాణేతిహాససమ్మతము, నిఖిలలక్షణగుణాన్వీతము నగుచుఁ
దెలుఁగున నొప్పఁగా ద్విపదరూపమున, నలిఁ బూర్వరామాయణము మున్నుఁ జెప్పి
సకలేశుఁడగు రామచంద్రువర్తనము, సకలంబు రచియించి సకలపుణ్యముల
సకలలోకులుఁ దన్ను సన్నుతి సేయ, నకలంకమహిమల నందెదఁగాక
యని నిశ్చయము చేసి యంతరంగమునఁ, దనయిష్టదేవతాధ్యానంబు సేయ
గరుడాధిరూఢుఁడై కరపంకజముల, నరుదుగా శ౦ఖశార్ఙ్గాదులు మెఱయ
నురమున శ్రీదేవి కుద్దియై పరఁగి, చిరలీలఁ గౌస్తుభశ్రీ చెన్ను మిగుల
భువనకారకునకుఁ బుట్టినిల్లైన, నవవికసితనాభినలినంబు మెఱయ
సరిదివారాత్రులు సంగడిఁ బొలయఁ, గర మొప్పు రవిశశుల్ కన్నులై వెలుఁగ
ననిమిషుల్ గొలువఁగ నచ్చర లాడ, సనకాదియోగీంద్రసన్నుతుల్ చెలఁగఁ
బీతాంబరం బొప్పఁ బృథులనీలాద్రి, భాతి మే నమరంగఁ బంకజోదరుఁడు
భానుకోటిప్రభాభాసితుం డగుచు, మానసంబునఁ దోఁచి మహితవాక్యముల
నీవు నా కెంతయు నెరయ భక్తుఁడవు, నీవు పుణ్యుండవు నీవు మాన్యుఁడవు
గావున నీభక్తిఁ గైకొంటి మేము, నీ వింక మముఁ గూడి నెమ్మి నేతెమ్ము
నీవాంఛితార్థంబు నిర్వహింపంగ, నీవరనందనుల్ నిపుణమానసులు
