పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/39

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చండంబులగు శిలాస్తంభోరుబాహు, దండముల్ గదియఁగ ధరతోడఁ గదియ
నాకొండ వడి నొత్త నటమీఁది కెత్త, లేక చేతులు దీయలేక వాపోయి,
పిడుగులు వడునట్టి పెరుమ్రోఁత గాఁగ, విడువక యబ్భంగి వేనోళ్లు నొరల
నతనిమంత్రులు వెఱఁగంది చింతింప, నతిభీతి చలియించె నఖిలలోకములు
నింద్రాదిదివిజులహృదయముల్ గలఁగెఁ, జంద్రసూర్యులగతుల్ చలియించె నంతఁ
జిత్తంబుఁ దయఁ జెంది చిత్తజారాతి, యొత్తి యాయంగుష్ఠ మొక్కింత వదల
ఘనభీతిఁ జేతులు గ్రమ్మునఁ దిగిచి, కొనియున్నయమరారిఁ గొమరారఁ జూచి
విను దశగ్రీవ నీవిక్రమంబునకుఁ, బెనుపైన ధృతికిని బ్రీతుండ నైతి
భువనంబులన్నియుఁ బొరి భయం బంద, రవము చేసితిగాన రావణాహ్వయము
నీకు సార్థక మయ్యె నిఖిలలోకముల, నీకారణంబున నీపేరఁ బరఁగు
నని ప్రీతుఁడై పల్కి యమ్మహాదేవు, డనురాగమునఁ జంద్రహాసంబు నిచ్చి
యరయంగ ముమ్మాఱు నతిసత్త్వవృత్తిఁ, బరఁగఁగఁ బనిసేయుఁ బ్రతివీరులందు
నింతనుండియు నీకు నీసాధనంబు, పంత మెడలఁ బోవుఁ బౌలస్త్య యింకఁ
బొ మ్మెందు వలసినఁ బుష్పకం బెక్కి, సమ్మదంబున ననుజ్ఞాతుండ వైతి
నాచేత ననుడు నానాగభూషణున, కాచేతు లటు మోడ్చి యతిభక్తి మ్రొక్క
యలరుచు నవ్విమానాధిరాజంబుఁ, బొలుపారఁగా నెక్కి భూమి గ్రుమ్మరుచు
రాజుల కొందఱ రణభూములందుఁ, దేజంబు లలరఁగఁ దివిరి భంగించుఁ
బరిమార్చుఁ గొందఱ బలసమేతముగ, శరణన్న గొందఱ సైఁచి మన్నించు

రావణుడు వేదవతిని జూచి మోహించుట

నీతెఱంగున బాధ లెసఁగఁజేయుచును, నాతతస్థితి తుహినాద్రిపార్శ్వమున
నేపారువనమున కేగి యందునను, రూపయౌవనకళారుచిరాంగి నొక్క
హరిణాజినాంబర నంచితవ్రతను, వరతపస్విని వేదవతియనుకన్యఁ
బొడఁగాంచి యరుదంది పొలఁతి యీకడిది, నడవడికిని యౌవనమునకుఁ దగునె
నీయొప్పు గనుఁగొని నియతాత్ము లైనఁ, గాయజగోచరుల్ గాకపోఁగలరె
యెవ్వఁడు నీతండ్రి యెద్ది నీనామ, మెవ్వనిసతివి నీ విట నుండు టేమి
పోఁడిగా నెవ్వని బొందుదు వీవు, వాడు కృతార్థుండు వనజాయతాక్షి
యాపద లడఁగింప నంగజాస్త్రములఁ, జూపు నీకడకంటిచూ పింతె చాలు
నీమేను గుందించు నీతపంబునకు, నేమి ప్రయోజనం బెఱిఁగింపు మనిన
నాతిథ్య మొనరించి యావేదవతియు, నాతురుండైన దశాస్యుతో ననియె